Vanochtend verlaten we het mooie Florida State Park om richting Orlando te rijden. Eerst een stuk snelweg, later rijden we een stuk binnendoor om onze camping in Wintergarden, een voorstad van Orlando te bereiken.

Ons plan om met de bus naar de basketbal wedstrijd te gaan blijkt geen goed plan, heen komen we er wel met de bus, terug rijden er tegen die tijd geen bussen meer. Dus maar met de camper de stad in, op zoek naar een parkeerplek. Die vinden we uiteindelijk, na veel onderhandelen komen we uit op 30 dollar, waar de vraagprijs een belachelijke 80 dollar was. We lopen richting stadion, maken wat foto’s en lopen verder door het centrum.

Een afwisseling van oorspronkelijke gebouwen, die omgebouwd zijn tot kroegen en kantoren. Bij Wahlburger eten we een hele echte triple decker hamburger. En ik moet bekennen heel wat lekkerder dan de fabriekssmaak die je bij de grote M proeft.

Daarna slenteren we terug naar het Amway stadion en al snel kunnen we via de fan-shop naar binnen, niet nadat Koen nog een cap heeft gekocht.

We zoeken onze plek op de 5e ring op en dan is het ruim een uur wachten voordat de wedstrijd Orlando Magic tegen Oklahoma City Thunder begint. De spelers zijn alvast aan het ingooien en ook worden er allerlei groepen op de vloer gezet die zingen, dansen e.d. Op het moment dat het nationale volkslied gespeeld wordt, staan alle Amerikanen en snel daarna begint de wedstrijd. Die gaat op en neer en na de officiële speeltijd staat het gelijk, dus 5 minuten verlengen. Nu zijn die 5 minuten echte speeltijd, dus kregen wr er zomaar bijna een half uur bij. Uiteindelijk winnen de Oklahoma City Thunder met 114-106.

We lopen terug naar onze camper en rijden terug naar de camping een rit van ca. 16 mijl. We sluiten de stroom weer aan, airco aan en een koel biertje. Dat was weer een mooie dag. Morgen een 1e reisdag richting New Orleans.

Deze ochtend nemen we afscheid van de Everglades en om 9:30 uur rijden we richting Tampa. Eerst nog een stuk langs de Everglades, gaande weg verandert het landschap enigszins. Vandaag is een reisdag, er valt niet zo veel over te vertellen, dan dat we boodschappen doen, koffie drinken bij Mc Donalds, voor de wifi en uiteraard de koffie, en dat we onderweg nog een keer lunchen.

Eerst nemen we de Interstate 75, langs allerlei bekende plaatsen langs de westkust van Florida, zoals Naples en Fort Myers, het laatste stuk rijden we via de Kings Highway (welke King vroegen we ons wel af) meer door het binnenland. Rond 15:30 uur bereiken we onze camping in het Florida State Park – Lake Manatee. Gelukkig hadden we ook hier gereserveerd, want de camping is vol. We worden hartelijk verwelkomd en naar onze plek, nr. 9 verwezen. Daar zetten we de camper achteruit op zijn plek en sluiten we de stroom en het water aan. Vooral de stroom is heerlijk, want buiten is het 32C en een beetje verkoeling in de camper binnen is gewoon nodig.

Zelf loop ik nog even naar het meer, Koen blijft in de camper, want die is gisteren toch wel verbrand door de zon, mede omdat ik me nog een keer had ingesmeerd gisteren en Koen even niet. Het is een groot meer en de camping waar we op staan is mooi aangelegd. Op je plek zie je de buren niet, zo veel bomen, palmen en andere struiken staan er. We doen de rest van de middag en avond rustig aan. Misschien dat we later nog even buiten gaan zitten, als de temperatuur wat aangenamer is en de muggen ons niet lastigvallen. Het blijft toch behelpen zo’n vakantie.

Morgen naar Orlando voor onze eerste basketbal wedstrijd.

Aangezien we komende nacht weer op camping Midway staan geeft ons dat de mogelijkheid om nog meer van de Everglades te verkennen en om een Airboat tour te maken. Na het ontbijt rijden we daarom eerst naar het Shark Valley Visitors Centre. Gisteren toen we hier langsreden was het ontzettend druk, voor ons reden om op tijd te zijn en dat lukte, want we konden op het kleine parkeerterrein onze camper netjes parkeren. In het bezoekerscentrum worden we te woord gestaan door een allervriendelijkste vrijwilliger, die ons de tram tour aanbeveelt. Nou betekent dat hier een treintje op banden die door het gebied rijdt. We twijfelen even, maar als gevolg van het enthousiasme van de beste man boeken we deze tour. Dat betekent nog wel even wachten voordat die tour vertrekt. En om de tijd de doden lopen we op aanraden van die vrijwilliger een klein stukje rond het bezoekerscentrum, waar we meerdere vogels, vissen en zo zien.

Om 11 uur kunnen we instappen en begint onze tour. En we zien onderweg dankzij de chauffeur en de gids enorm veel alligators, grote mannetjes en ook vrouwtjes met baby alligators. Koen en ik kwamen tot de conclusie dat we er wel meer dan 100 hebben geteld. Ook zien we schildpadden en heel veel mooie grote vogels. Te veel om te fotograferen.

Halverwege deze tour hebben we 20 minuten de tijd om de toren die hier is gebouwd te ‘beklimmen’ en van bovenaf een mooi panorama over de Everglades te hebben en beneden nog meer alligators te zien.

Op terugweg zien we ook nog vele vogels, alligators en schildpadden. Het is wel duidelijk het is een groot natuurgebied.

Teruggekomen in de camper is het daar lekker warm, zo’n graad of 30. We starten snel de motor, zodat de airco aangaat en rijden richting Everglades City. Daar gaan we op zoek naar Captain Mitch, die Swampland Airboat tours verzorgd. We komen daar net voor 14 uur aan en kunnen gelijk mee met de tour. Koen en ik zitten op de 2^e rij en kunnen het goed zien.

Eerst varen we rustig weg, maar op een gegeven moment gaat het gas erop en dan schiet de boot vooruit. Onze captain, of het nou Mitch zelf was weten we niet, heeft hier al vaker gevaren en met duizelingwekkende snelheid varen we door het mangrove bos. Hier en daar stoppen we en krijgen we een toelichting van de captain.

Ook weet hij een alligator te vinden en die ligt op zo’n 10 cm van de boot. Gelukkig had deze gator geen honger! De tocht gaat verder en met supersnelheid varen we door het gebied. Ik heb er wel een filmpje van gemaakt. Als ik een keer een goede verbinding heb, zal ik proberen dit filmpje online te zetten, om een indruk te geven van de snelheid en de herrie van zo’n airboat.

Koen en ik willen zijn oma en mijn moeder bedanken, omdat zij hoofdsponsor was van deze twee activiteiten vandaag. Bedankt (O)ma !

Hierna rijden we nog even Everglades City in. Nu is City een groot woord, het is een stadje in 1927 gesticht, lekker ruim opgezet, maar onze zoektocht naar vers brood was niet succesvol. We eten wat bij de waterkant, onze verlate lunch en keren daarna terug naar de camping. Buiten is het nog lekker warm en in de camper maakt de airco overuren om ons af te koelen. Vanwege alle muggen zijn we binnen gaan zitten en houden we de boel goed gesloten. Morgen richting Tampa.

Bekijk ook de andere foto’s in dit album

Vanmorgen was het heerlijk weer toen we wakker werden, een zonnetje, geen wind en zo’n 25C. Dus lekker buiten ontbeten aan onze picknick tafel met ons kleedje erop.

Na het ontbijt maakten we ons weer gereed voor vertrek en mooi op tijd verlieten we de naar ik inschat duurste camping van deze reis, € 72,32 voor een nacht, geen full hook-up en wifi moest je er nog los bijkopen, wat we niet gedaan hebben uiteraard. Onze eerste tussenstop was de Walmart. Daar kochten we naast brood, fris en yoghurt, een blikopener, omdat die niet in het pakker meegeleverd was. Dus bonnetje is voor Cruise America. Net als gisteren de bon voor een nieuwe waterslang, want de meegeleverde slang lekte enorm en konden we met goed fatsoen niet gebruiken, zonder de hele camping te irrigeren. Ook kochten we, na het ongeluk met de thermoskan, een waterkoker, want met deze temperaturen steeds water koken op propaan is geen feest en duurt echt lang.

Hierna reden we naar de ingang van het nationale park De Everglades. Na controle van onze pas mochten we doorrijden en stopten we bij het bezoekerscentrum. Daar werd veel uitgelegd over het ontstaan en de bedreigingen van het park. We keken ook naar een mooie film en toen was het tijd om verder het park in te rijden. Het is geen moeras, maar veel meer wetlands. Hele natte gebieden met veel ‘gras’ en op plekken die een fractie hoger lagen konden bomen zich ontwikkelen. Verder natuurlijk ook diverse meren en waterstromen, waar je duidelijk de mangrove begroeiing kan zien. We stopten bij een van de aangegeven bezienswaardigheden, Pa-hay-overlook, en nadat we de camper geparkeerd hadden volgden we een korte wandelroute over houten vlonders die ons bijna tot in de boomtoppen voerden.

Dit gaf ons een goede eerste indruk van het gebied. Na geluncht te hebben reden we verder en onderweg zagen we ook hier weer veel (roof)vogels. Bij een volgende stop, Sweet By Pond, bij een meertje zagen we onze eerste alligator, die in een hoekje van een strandje zijn kansen lag af te wachten.

We reden verder door en bereikten het einde van de weg bij Flamingo. Daar parkeerden we de camper en liepen we naar de ‘zee’ die hier overwegend 0 tot 1 meter diep is tot een afstand van circa 10 km uit de kust. Het zal niemand verbazen dat het water heerlijk warm aanvoelde. We genoten van het mooie uitzicht, het was alleen jammer dat het een beetje heiig was, anders hadden we misschien wel de weg naar Key West kunnen zien.

We reden weer terug richting de uitgang van het park en stopten nog een keer voor een korte wandeling over houten planken door het mangrove bos, bij Nine Mile Pond. We maakten onderweg diverse foto’s en daar was het dat Koen helemaal lek geprikt werd door vele muggen, terwijl mij die ellende bespaard bleef.

Zodoende was het voor Koen even genoeg Everglades en reden we naar de uitgang van het park, om richting Outlet te rijden in Miami City. Daar parkeerden we de camper en na de natuur van de Everglades stortten we ons in de ‘cultuur’ van het Oulet center. In de Nike store zag Koen de schoenen staan waar hij in Nederland ook al naar op zoek was geweest, alleen hadden ze in Nederland niet zijn maat, hier was maat 48,5 ofwel 14 gewoon op voorraad. Nadat ze gepast waren was de keuze snel gemaakt en met 30% korting werd het ook nog een interessante aankoop. Verder kochten we niets meer en keerden we terug naar de camper, want we moesten nog ca. 1,5 uur rijden naar onze camping. Daar had ik al eerder in Nederland voor niet deze maar de daaropvolgende nacht een plek gereserveerd, gister ook voor de nacht van zondag op maandag. En dat voor een fractie van de prijs van die van afgelopen nacht.

Na een mooie rit, langs de rand van de Everglades, rijden we het Big Cypres National Preserve in en bereiken we tenslotte onze camping Midway (tussen Tampa en Miami). Daar worden we verwelkomd door een struise camphostess. Een tip nemen we ons ter harte: ga niet zwemmen in de vijver van de camping. Want …., daar leven alligators. Dat dit juist is, blijkt wel wanneer ik wat foto’s maak en de alligator zie glijden door het water.

Na een koel biertje, binnen i.v.m. de muggen, eten we en daarna koffie, verslag typen en koffie en thee met water gekookt in onze mooie waterkoker.

Helaas hebben we geen internet op de camping en ook geen bereik via onze mobiel. Dus is dit voor later. Morgen gaan we proberen een tocht te maken in een Airboat.

Bekijk ook de andere foto’s in dit album

Na een goede nachtrust stonden we op tijd op. Het was buiten al lekker weer, goed voor een korte broek deze dag. Eerst even douchen, ontbijten, en alles loskoppelen en daarna reden we rond 9:15 uur weg van de camping.

Eerst een stukje snelweg en daarna richting Kennedy Space Center. Dat stond niet op onze to-do lijst, maar na alle indrukken van gisteren, wilden we toch wel even langsrijden. Het is eigenlijk een groot openlucht museum met raketten vandaar. Koen stapte nog even snel uit om een foto te maken en daarna vervolgden we onze weg richting Miami.

We reden eerst over een smalle langtong, parallel aan de kustlijn. Hier was het een drukte van jewelste. Overal hotels, surfers e.d. We rijden zowaar door de plaats Melbourne, niet te verwarren met een eerdere bestemming, toen Marit en ik op familiebezoek waren bij Robert en Leonie. Na verloop van tijd pakken we toch weer een brug naar het vasteland en rijden we verder richting zuiden.

In de camper sluiten de meeste kastjes en laden niet zo goed. Regelmatig schiet er een la of kastdeurtje open. Zo ook die keer dat ik hard moest remmen voor een rood verkeerslicht. Het gevolg was dat het keukendeurtje open schoot en de thermosfles op de grond viel, iets te hard, want ineens rammelde deze. Koen probeert nog te redden wat er te redden valt, want al het warme water zocht een weg naar buiten. Dat wordt dus binnenkort een nieuwe thermoskan Marit.

Onderweg lunchen we, ja zonder koffie, en vervolgen onze weg naar Miami. Hoe dichter we bij Miami komen, des te drukker wordt het verkeer, en ja zo staan we in de file. En wat we op een afstand van de stad zien is heel veel hoogbouw. Miami gaan we niet in, want we konden op voorhand hier geen camping vinden.

We rijden door naar een camping ten zuid westen van Miami, en daar is gelukkig nog een plekje voor ons. We installeren de camper en de stoeltjes voor onszelf, in de schaduw van de camper. Vandaag is het zo’n 28 C, dus in de zon is net even te warm. En wat smaakt een koud biertje dan heerlijk. We lopen nog wat over de camping en verbazen ons over de enorm grote campers en caravans.

Morgen op naar de Everglades.