Dag 03: Via Tiger & Turtle naar Essen

Na het ontbijt rekenen we af in het hotel en rijden we eerst een stuk van de route. We bezoeken een Denkmal, een gedenkteken ter ere van een Duitser die zich verdienstelijk heeft gemaakt.

Vooral het uitzicht op de rivier de Ruhr vonden we mooi, het gedenkteken wat minder.

Hierna rijden we naar Duisburg, waar een heel bijzonder kunstwerk staat, ook weer boven op een puinheuvel: Tiger & Turtle. Het eerste aanzicht zegt al genoeg.

Het is een bijzondere constructie die ook belopen kan worden, behalve natuurlijk de looping. Dus voor René een uitdaging. En vanaf de constructie is het uitzicht nog mooier.

Hierna is het tijd om richting Essen te rijden, waar ons volgend verblijf is. Eerst beklimmen we nog een puinheuvel, die in tegenstelling tot andere heuvels bovenop niet begroeid is.

Dat kale geeft wel een bijzondere sfeer. We genieten nog even van het uitzicht, voordat we weer afdalen richting auto. Daar aangekomen stellen we de navigatie in op Pension am Zollverein, vlak tegenover het UNESCO terrein/museum Zollvereim. We parkeren de auto en worden hartelijk welkom geheten door de eigenaresse. Zij begeleidt ons naar onze kamer, die netjes en schoon is.

Nadat onze spullen op de kamer staan gaan we naar buiten, richting museum Zollverein, dat voor morgen op het programma staat. We kopen alvast kaartjes voor de rondleiding morgen en kijken wat rond. Opvallend zijn de mooi uitgelichte trappen. Oordeel zelf maar.

Morgen meer hiervan. We lopen nog wat rond en willen vanavond als het donker is bekijken hoe het gebied er dan uitziet.


Dag 02: Van scheepslift tot Kissinger Höhe

Deze dag begon met een goed ontbijt in ons hotel. Hierna pakken we onze spullen en stellen we de navigatie in om naar een bekende scheepslift te rijden. Na een rit van ruim een half uur zitten we we weer op de route van de industriekultur en even daarna parkeren we de auto om naar de scheepslift te lopen.

Vandaag is, zo blijkt, de toegang gratis. We zijn verbaasd over het vernuft waarmee men rond de jaren 1890 in staat was zo’n bouwwerk te realiseren.

Het is een enorm indrukwekkend geheel en nauwelijks voor te stellen dat hiermee schepen over een hoogteverschil van 14 meter overgezet konden worden.

Nadat we alles bewonderd hebben stappen we weer in en vervolgen we onze route. We rijden naar Hamm voor het park daar, waar als kunst een grote olifant aan/in een gebouw is opgenomen. Blijkt dat park een pretpark voor kinderen van 0 tot 10 jaar te zijn. Dus niet voor ons. Dus gaan we verder en stoppen we bij de Kissinger Heights. We hebben de reden van de naam niet kunnen achterhalen. We lopen daar weer deze heuvel op, die ook gemaakt is van puin uit de mijn- en staalbouw. Tenslotte rijden we terug naar Hagen. Dat wad weer een mooie dag.


Dag 01: Van mijnwerkerslamp tot tetraëder

Vandaag de eerste dag van onze vakantie in Duitsland, waar we de Route der Industriekultur (RIK) volgen. Dit is een route door het Ruhrgebied, dat nadat alle zware industrie naar lage lonen landen is verplaatst, nu een hele andere aanblik biedt.

We reden om 9 uur weg in Leiden en ruim 2 uur later zijn we bij de start van de route, die goed bewegwijzerd is. Dus volgen we de bruine borden en maken we onze eerste stop bij Halde Rheinpreußen. Daar parkeren we de auto halverwege de helling (omdat we niet verder mogen rijden) en lopen verder naar boven. De heuvel is ontstaan door de resten van de mijnbouw, die in het landschap een heuvel heeft opgeleverd. Boven op de heuvel staat een kunstwerk, een hele grote mijnwerkerslamp.

We lopen verder tot aan de voet van het kunstwerk. Een gigantische hoeveelheid staal is erin verwerkt.

Doordat we op een heuvel staan is het uitzicht op de omgeving wijds en mooi, ondanks dat we midden in het Ruhrgebied staan.

Na de stevige wandeling berg op, lopen we we weer richting auto. We vervolgen onze route en doen onderweg nog wat boodschappen. We bekijken onderweg nog een ‘Siedlung’, een wijk waar rond de eeuwwisseling de arbeiders werden gehuisvest. Onze volgende stop is een weer een uitzichtpunt, dat omschreven wordt met het mooiste panorama op het industriegebied. Eerst lopen we een stuk langs de Rijn, die ook hier laag staat.

Daarna gaan we weer bergopwaarts en boven aangekomen genieten we van het uitzicht, op de omgeving en een enorme staalfabriek.

Omdat we onze eerste stop mooier vonden krijgt deze heuvel wat ons betreft niet het predikaat ‘mooiste uitzicht’.

Omdat we bergop lopend het al warm hebben gekregen, drinken we bij de auto aangekomen nog wat, voordat we onze route vervolgen. Na wat omleidingen komen we aan bij het Landschaftspark Duisburg. Dit is een voormalige hoogoven met aanverwante gebouwen die is omgebouwd tot een groot museum, waar je alles kan bekijken en beklimmen. Zelf beklim ik de cokes oven tot een hoogte van ca. 75 m. Opnieuw een mooi uitzicht van die grote hoogte, reden voor Marit om het niet zo hoog te zoeken. Op de eerste foto hieronder zie je Marit staan in het midden van de foto.

Het is bijzonder om deze installatie die uit bedrijf is te kunnen bekijken op de diverse niveaus.

Wat kan dit nog overtreffen. We gaan het toch proberen met de Tetraëder en oordeel zelf maar. Ook deze tetraëder ligt boven op een puinberg, dus nadat we de auto geparkeerd hebben is het weer klimmen, en deze berg is zo’n 100 m hoog. Bovenaan gekomen is de aanblik imposant.

Nog imposanter is het beklimmen van het kunstwerk. Via meerdere trappen kan ik tot het bovenste deel komen, met opnieuw een mooi panorama.

Door de vorm van de constructie met stalen binten en staalkabels hoor en voel je de constructie wel kraken en bewegen. Jullie snappen wie beneden is gebleven.

Omdat het bijna 17 uur is, rijden we hierna naar ons hotel in Hagen, een rit van ongeveer een uur over de Autobahn. We checken in bij ons hotel en gaan daarna Hagen in. Op steenworp afstand zijn meerdere restaurants. Vandaag is Indiaas geworden. Moe en voldaan lopen we terug naar ons hotel voor een goede nachtrust. Morgen meer Route der Imdustriekultur.