Na een nog koudere nacht verlaten we op tijd onze camperplek in het Yoho nationaal park. We rijden verder over Trans Canadian Highway 1 richting Banff, onze eindbestemming van vandaag. Eerst stoppen we bij de Spiral Tunnels, waarin de trein als een soort spiraal door de bergen heen naar boven kronkelt. Bij het plaatsje Lake Louis verlaten we de snelweg om naar het gelijknamige meer te rijden. Dit meer is een van de bekendste plekken in de Rocky Mountains. En dat is te merken aan de Japanners en Chinezen die met tablets foto’s aan het maken zijn van het meer.

Wij hebben onze bergschoenen aangetrokken en wandelen deels door de sneeuw, die hier nog volop ligt, langs het grotendeels bevroren meer tot het einde. Daar kunnen we niet meer verder vanwege de sneeuw en het lawine gevaar. Gelukkig voor ons is de regen overgegaan in een tijdelijk zonnetje, zodat we nog even kunnen genieten van de zon op het meer en de bergen. ’s Zomers is het meer natuurlijk helemaal ijsvrij, mooi blauw van kleur, alleen zullen dan de parkeerplaatsen meer dan vol staan, iets waar we nu geen last van hebben.

Na Lake Louis rijden we door naar Lake Loraine, een kleiner meer en iets minder druk bezocht. Ook dit meer is nog bedekt met een dikke laag ijs en sneeuw, en helaas is de regen weer terug. We rijden terug naar het dorpje waar we nog even inkopen doen en vervolgen onze weg over de Bow Valley Parkway, een mooie alternatieve route richting Banff, parallel aan de snelweg, maar dan vele malen mooier. Ook hier rijden we weer langs een plek waar de Canadezen tijdens de 1^e Wereldoorlog diverse vooral Oost Europeanen hebben geïnterneerd, omdat zij behoorden tot de tegenstanders van de Geallieerden.

Rond 16 uur bereiken we Banff, waar we een camping nemen voor de komende 2 nachten. Het is weer een camping in een natuurpark, met mooie plaatsen, voorzien van elektriciteit, wateraansluiting en vuilwaterafvoer. Als we om ons heen kijken zitten wij in een mini camper, vergeleken met al die enorm grote slide-out campers, waar de meeste andere kampeerders (als je dag nog zo mag noemen) in verblijven, veelal met z’n tweeën. In de verte zie ik blauw tussen de wolken door komen, wie weet wat dat voor morgen betekent.