Maandag 30 mei 2016 – Lofoten ( 120 km) – Zonnig tot half bewolkt / 16 C

Na een heerlijke nachtrust staan we weer fris op en na het ontbijt is het weer koffie drinken in onze tuin. Daarna gaan we op ons gemak op pad via Leknes naar Uttaklelv, waar naast het mooiste strand van de Lofoten ook weer een privéweg is, waar we lekker kunnen wandelen.

De weg ernaar toe is weer mooi en uiteindelijk bereiken we via een smalle tunnel Uttaklelv. Daar betalen we weer 20 kronen en parkeren we de auto. We wandelen weer langs de kust en na circa 4 kilometer over volgens ons de oude weg bereiken we de tunnel. We kiezen ervoor om niet door de tunnel te lopen, maar dezelfde weg terug te lopen.

De uitzichten blijven mooi en na een wandeling van totaal 8 kilometer bereiken we weer de auto. We rijden naar Leknes waar we boodschappen doen. De vis die we gisteren niet konden kopen, zien we nu wel en dus kopen we verse heilbot, kabeljauw, zalm en garnalen spiesjes. Bij ons huis haal ik de Coleman brander en de grillplaat uit de auto en buiten maken en eten we de heilbot, kabeljauw en garnalen spiesjes. De zalm is voor morgen, anders wordt het echt te veel. Helaas is de zon achter de wolken, maar desalniettemin is het met een glas wijn en de verse vis goed toeven buiten. ’s Avonds werk ik weer het verslag en de foto’s bij, zodat iedereen weer kan meelezen.

Na overdag Henningsvaer zijn we ’s avonds op pad gegaan voor de midzomernachtzon. Nadat we gegeten hadden, koffie op hadden en eigenlijk konden gaan slapen zijn we in de auto gestapt en naar de westkant van de Lofoten gereden, omdat we daar de zon niet in de zee wilden zien zakken. We reden weer door een schitterend landschap, dat mooi aangelicht werd door de avondzon. Omdat het amper waaide was het water vaak zo vlak dat alles erin spiegelde.

Via Kvalnes reden we naar Eggum, waar de 20 kronen toegang moesten betalen voor een privé weg. Aan het einde daarvan parkeerden we de auto en liepen we het pad op dat langs de kust liep. We passeerden een voormalige Duitse radarpost uit de 2^e WO. Vlak daarbij was een bijzonder kunstwerk. Kijk maar naar de foto’s om te zien wat ik bedoel.

We liepen hierna verder over het pad, dat soms erg smal was en vlak langs het randje liep, met 50 meter of meer in de diepte de rotsen en de zee. Het was een mooie wandeling met hier en daar schapen en vooral het mooie licht van de midzomernachtzon. Na een eind gelopen te hebben genoten we van het uitzicht om weer terug te lopen.

En natuurlijk rond 12 uur maakten we de foto als bewijs dat de zon echt niet ondergaat in deze periode van het jaar. Bij de auto aangekomen stapten we in en reden we terug naar ons vakantiehuis, waar we om 01:00 uur arriveerden. Daar dronken we nog wat om uiteindelijk om 02:00 uur te gaan slapen, terwijl het buiten gewoon licht was en de zon alweer boven de bergen uitkwam.

Bekijk ook de andere foto’s.