Van morgenvroeg ging de wekker om 6:30 uur, want het is een reisdag. Na het ontbijt en nadat de laatste spullen ingepakt zijn, rijden we om 7:45 uur weg bij ons vakantiehuis, op naar Idre in midden Zweden, tegen de Noorse grens aan. Het is een rit van 800 km, met maximaal 150 km snelweg, de rest provinciale weg, goed voor minimaal 10 uur rijden. Het is aanvankelijk nog koel, een graad of 20 onderweg en om af en toe de benen te strekken maken we iedere 2 uur een stop, voor koffie, lunch of wat te drinken.

Zelfs als we stoppen bij een parkeerplaats ziet het er super Zweeds uit, met uitzicht op een meer.

Het wordt onderweg steeds warmer, tot 26 graden, wat is een airco in de auto dan heerlijk. Na een lange dag autorijden komen we omstreeks 18:30 uur aan in Idre, terug op de ons bekende camping van meerdere zomer- en wintervakanties.

We worden hartelijk welkom geheten door Sylvia, die ons gelijk koffie aanbiedt. Even later komt Peter erbij. We laden de pakken wijn uit die voor hen hebben meegenomen en de dect telefoonset, met 3 toestellen, die in Zweden niet te koop schijnt te zijn. Daarna kletsen we ruim 2 uur bij, lekker buiten zittend. Rond 21 uur gaan we naar onze hut en als een soort welkom lopen er drie rendieren bij onze hut, als een soort van ‘welkom terug’.

Het voelt zo vertrouwd en welkom hier, terwijl de laatste keer in Idre al weer 2 jaar geleden was. Morgen meer uit Idre.

Vandaag onze laatste dag in ons vakantiehuis in Zweden. Omdat het te warm is om alvast in te pakken, gaan we na ons ontbijt en nadat alles gewassen hangt te drogen in de tuin, op naar Kristianstad, om boodschappen te doen. Eerst stoppen we bij Bäckaskog Slott, een mooi en vooral oud slot/kasteel uit de 13e eeuw, toen de Denen hier nog dood en verderf zaaiden.

We parkeren de auto en lopen door de grote kasteeltuin. Aan het einde van een statige laan komen we uit bij een van de grote meren hier, en het uitzicht op het meer is toch wel weer een typisch Zweeds plaatje.

Bij de auto weer teruggekomen rijden we door naar Kristianstad, waar we boodschappen doen voor de komende periode, aangezien er veel minder winkels zijn in Idre en later ook in Noorwegen. Met een tas vol boodschappen rijden we terug naar onze vakantiewoning en nemen we nog een keer de steile helling naar boven. We zitten nog eerst lekker buiten en eten ook in het ondergaande zonnetje. We merken dat het hier nu ook ’s avonds warmer is dan de vorige dagen. We boffen maar met dat mooie weer. Na het eten, met de zon achter de bergen, pakken we de auto grotendeels in, zodat morgen alleen nog maar de laatste dingen in de auto hoeven. Want morgen is het een flink stuk rijden naar Idre, circa 800 kilometer of wel 10 uur rijden. Dus morgen verder met het reisverslag uit Idre.

Vandaag opnieuw schitterend weer en na een wasje, het kan maar schoon zijn, en ons ochtend ritueel gaan we op pad. Vandaag weer een wandeling, kijken wat deze tocht ons brengt. Na zo’n 20 minuten rijden parkeren we de auto op een parkeerplaats. Rechts een idyllisch stromend riviertje, links een giga fabriek. We lopen een stukje verder en ineens hebben we uitzicht op zee.

We volgen het pad, dat verder langs het hek van de fabriek loopt en kijken consequent de andere kant op met fantastische vergezichten. Na verloop van tijd laten we de fabriek achter ons.

Het mooie van wandelen in Zweden is, dat je amper andere mensen tegenkomt. We hebben welgeteld een visser, 2 grasmaaiende mannen en een andere wandelaar gezien op de hele route. Je komt wel vakantiehuisjes tegen, maar die zijn nu niet in gebruik.

Na een klein uurtje gelopen te hebben, krijgen we wel trek en Marit tovert uit de rugzak een bord met pannenkoeken. Deze eten we dan ook op, genietend van het uitzicht op zee.

Hierna gaat onze route weer verder, nu weer over paden door bossen, later weer over velden. Omdat het een rondje is dat we lopen en de route langs de fabriek voert, komen we na verloop van tijd weer op dezelfde route, maar dan terug. Omdat het hier best zompig kan zijn hebben de Zweden houten planken aangelegd waar we overheen lopen. Zo houd je droge voeten.

Terug bij de auto blijkt dat we ruim 8 kilometer hebben gelopen over wisselend terrein. Een leuke en afwisselende tocht zo langs de kust. Aansluitend doen we nog wat boodschappen en thuisgekomen genieten we, buiten etend van het heerlijke vakantie weer.

Iedereen heeft het over God in Frankrijk, wij weten dat Zweden goed in de buurt komt.

Vanmorgen merkten we al dat het een stuk warmer was dan de vorige dagen, dus reden om op tijd op te staan. Na ons ochtend ritueel vulden we de rugzak met voldoende water en reden we met de auto naar het startpunt van onze wandeling vandaag.

We parkeerden de auto deze keer aan de zuidkant van het meer en gelukkig had ik de route in mijn telefoon in een navigatieprogramma geladen, want het eerste deel van de route was niet gemarkeerd en alleen met een GPS te lopen. Het was een afwisselende route, deel door gebieden met schapen, deels door bossen en voor een deel over meer open gebieden. We verbaasden ons over de enorme rotsblokken die we onderweg tegen kwamen.

Het was wel warm onderweg, gelukkig liepen we veel door het bos, waardoor we niet zo’n last hadden van de brandende zon. Nadeel was wel weer dat daar dan weer allerlei insecten om ons heen zoemden. Gelukkig werden we niet gestoken.

Na een fikse wandeling keerden we weer terug bij onze auto. Wel opvallend dat er op de parkeerplaats en ook elders geen enkele Nederlander te zien valt. Wellicht nog niet zo’n toeristische hoek waar we nu verblijven. We stappen in en besluiten een rondje meer te rijden. Onderweg stoppen we in Bromölla, een plaatsje waar porseleinen voorwerpen worden gemaakt, van de eerder beschreven grondstof afkomstig van het eiland Ivö. Als eerbetoon aan de porselein industrie is er een fontein gemaakt met 2 prehistorische porseleinen beesten, zoals die hier 60 miljoen jaar geleden geleefd hebben.

We doen gelijk nog wat boodschappen en rijden daarna de contouren van het meer volgend weer terug naar ons vakantiehuis. Daar genieten we de rest van de middag van het mooie weer en eten we ’s avonds buiten. Zodra de zon ondergaat koelt het gelukkig goed af, zodat we ons vakantiehuis kunnen laten doortochten, want op de slaapetage is het inmiddels lekker opgewarmd. Vanavond maar eens op internet zoeken naar een wandeltocht voor morgen.

Na ons ochtendritueel, op het terras ontbijten, koffie en van die dingen, rijden we richting Knislinge, een ritje van circa 30 minuten. Daar is een kasteel, met in de tuin en de bijbehorende gebouwen van de boerderij allerlei sculpturen en moderne kunst, Wanas Konst. We kopen een toegangskaartje, krijgen een festival bandje om en mogen verder.

Het is een mooie omgeving, waarbij het kasteel zelf nog bewoond wordt door een freule, die net wegrijdt als wij aankomen en voor haar privacy het hek sluit. Om het kasteel in het bos/park staan alle kunst objecten. Eerst kijken we in een enorme schuur, waar onderstaand huis met allemaal touw staat opgesteld.

We lopen verder door het park, dat zeker rond het kasteel mooi is aangelegd, met allemaal rododendrons. Die zie je ook op onderstaand spiegelende kunstwerk en als je goed kijkt zie je ons ook nog.

We lopen verder  door het park, dat aan de achterzijde van het kasteel en de vijver naadloos overgaat in een bos. Daar lopen we alle paden zo een beetje af om de diverse objecten te aanschouwen. Vanwege de ruimte zijn alle kunstwerken ruim elkaar opgesteld.

Een van de opvallende kunstwerken is de aluminium boom, waarvan om het echt te maken rechts zelf nog een deel van een wortel te zien is. Even verder in het bos horen we ineens “Mama” roepen, eerst door een kinderstem en later ook door een volwassenstem. Ook een kunstwerk, en wel raar om kinderen midden in het bos naar hun mama te horen roepen.

Op eerdere reizen hebben we al veel dikke bomen gezien, o.a. in Canada en Nieuw Zeeland. De boom in dit park mag daar ook bij, wat een enorm dikke en dus oude eik staat hier, fantastisch om te zien.

We lopen verder door het park en alle kunstwerken die we gezien hebben zal ik jullie besparen. Twee laat ik nog zien. De piramide van hout, mag natuurlijk niet ontbreken, in dit land waar hout overal groei en gebruikt wordt.

En over vorige vakanties gesproken: in IJsland hebben we al diverse objecten aangetroffen destijds: een douche langs de weg, even als een WC. Aan dit lijstje kunnen we nu toevoegen een CV, inclusief warmwater aanvoerleiding. Een grappig kunstwerk om te zien.

Na al dit kunstgeweld keren we weer terug naar onze vakantiewoning waar we lekker in de zon zitten en later buiten pannenkoeken bakken. Ons hoor je niet klagen.