Vandaag bezoeken we het centrum van Salt Late City, en in het bijzonder de gebouwen van de Mormonen. Om in de stad te komen kunnen we gebruik maken van een gratis shuttlebus en nadat daarvoor gebeld is door de receptie, arriveert onze shuttlebus, die verzorgd wordt door de Mormonen. We worden allervriendelijkst ontvangen en krijgen onderweg al enige uitleg en een kaart van Temple Square met alle gebouwen daarom heen. Nadat we uitstappen worden we opgevangen door 2 zusters, die ons een privé rondleiding geven. De ene zuster komt uit Colombia, de andere uit de VS, en wel uit Las Vegas. Allereerst bezoeken we de kerk, die lang geleden gebouwd is door de eerste pioniers, die Mormoon waren. We krijgen meer te horen over de achtergronden van de Mormonen en hun geloof.

Daarna krijgen we een rondleiding door het Tabernakel, een speciale plek voor de Mormonen. Opvallend in het gebouw is het ronde plafond, waardoor er een hele goede akoestiek is. Dit is de plek waar de gelovigen bijeen komen, met een capaciteit van circa 3.000 personen. Opvallend het grote orgel. We krijgen nog meer uitleg en nadat aan ons wat vragen gesteld zijn, kunnen we ook aan de twee zusters die ons rondleiden vragen stellen.

Hierna eindigt onze rondleiding en lopen we zelf rond over het complex. Omdat we benieuwd zijn of er informatie te vinden is over onze voorouders, bezoeken we het genealogisch centrum van de Mormonen. Enig speurwerk leert ons dat er niet veel bekend is over onze voorouders hier. Wel leren we dat er ongeveer 1.050 Marit’s leven in de VS en ongeveer 150.000 René’s. Omdat we verder niet veel vinden lopen we door naar het Conference Center, ook hier krijgen we weer een privé rondleiding. Het is een enorm complex met een heel grote zaal waar wel 21.000 personen in kunnen.

We krijgen meer uitleg al lopend door het gebouw en we komen op een gegeven moment uit op het dak van het Conferentie Centrum, waar een grote tuin is aangelegd, met bomen en allerlei andere bloemen en vegetatie uit de staat Utah. Hierna eindigt onze rondleiding en hebben wij even ook even genoeg gehoord en gezien van en over de Mormonen.

We lopen naar het centrum van Salt Lake City en eten daar op een Food Court. Hierna lopen we door de stad naar de voormalige Trolley Remise, die nu omgebouwd is tot winkelcomplex. Leuk om te zien dat er hier ook oude gebouwen staan, die nu een nieuwe bestemming hebben gekregen. Het deed mij wel een beetje denken aan een HTM-remise trouwens. We nemen de tram terug naar onze camping.

’s Avons gaan we nog een keer met de shuttlebus de stad in, want iedere donderdag zijn er repetities van het koor in het Tabernakel. Ook nu worden we weer door vriendelijke mensen naar het centrum gereden en daar aangekomen kunnen we aansluiten in de rij met wachtenden die naar de repetities komen luisteren. We kunnen snel naar binnen en zoeken een plekje. In het Tabernakel staat een koor van circa 250 tot 300 mannen en vrouwen te repeteren, ondersteund door een volledig symfonie orkest. En dat klinkt enorm overweldigend. Vooral omdat er niet puur kerkmuziek wordt gezongen en gespeeld, het eerder filmmuziek die we horen, echt indrukwekkend. Via deze link kan je een korte video bekijken van de repetitie. Wanneer je op de foto klikt is er nog een iets langere video te bekijken.

Na een uurtje lopen we weer terug naar de shuttlebus, en worden we weer netjes afgezet op de camping. Daarmee sluiten we deze indrukwekkende dag af.

Ik eindigde gisteren met gelukkig zitten we droog. Wij wel, maar onze buren naast ons op de camping in een tent minder, die zaten vooral koud in een natte tent, dus heeft Marit hen voor de koffie uitgenodigd. Een gezin met 3 kinderen. En wel: een Duitse vader, een Belgische moeder, drie dochtertjes en net Nieuw Zeeland verlaten om in Duitsland te gaan wonen. Reizend via Hawaii, Canada door naar de VS en terug naar Canada en dan via IJsland naar Duitsland. We hebben ze koffie en thee aangeboden en de meisjes vonden de camper reuze interessant en hebben een bedankbriefje voor ons gemaakt. En speciaal voor ons deden ze voor ons de Haku, en daarna het Nieuw Zeelandse volkslied in het Maori en in het Engels, dat zongen ze iedere dag op school.

Vannacht klonk de regen al anders en vanmorgen bij het naar buiten kijken, zien we dat het helemaal wit is, van de hagel en de sneeuw.

En omdat er nog steeds neerslag valt, kleden we ons snel aan en vertrekken we snel voordat we vast komen te zitten. Helaas hebben we daardoor niets van het Craters of thee Moon National Park gezien, dus moeten we daarvoor een andere keer nog eens terug komen. Het eerste stuk dat we rijden is de weg nog erg wit, dus voorzichtig rijden we door.

Omdat het zo leeg is hier, rijden er ook weinig andere auto’s. Omdat we geleidelijk wat dalen, wordt de sneeuw minder en de weg schoner. Onderweg naar Salt Laken City rijden we nog door meerdere sneeuw- en hagelbuien.

Veilig bereiken we Salt Lake City, waar we eerst naar een groot winkelcentrum rijden, om daar te gaan shoppen en uiteindelijk niets te kopen. Hierna rijden we naar de camping waar we gereserveerd hebben. Daar hebben we een ruime plek, een zogenaamde pull-thru, een plek waar je zo in rijdt en bij vertrek weer zo uitrijdt. We doen de slide-out weer uit, voor extra ruimte in de camper, en sluiten de stroom en het water weer aan. Daarna is het tijd om nog een keer te wassen, op de camping hebben ze een wasserette met ongeveer 20 wasmachines en 10 drogers. Met onze spullen weer schoon redden we het zeker tot het einde van deze vakantie. Vannacht weer een koude nacht, morgen gaan we de stad in.

Bekijk ook de andere foto’s in het fotoalbum.