Zonnig - 28 C - 250 mijl

Nadat we vanochtend op tijd zijn opgestaan, verlaten we rond 9 uur de camping voor een rit richting het noord oosten, naar Columbus, net voor de staatsgrens tussen Mississippi en Alabama. Alleen moeten we eerst 250 mijl afleggen.

We beginnen de rit op de Natchez Trace Parkway, een mooie speciale route van National Park Service, die door onbewoond gebied voert en de route is die in de jaren 1800 – 1860 gebruikt werd als route van en naar Natchez en New Orleans en aan de andere kant Nashville. De route is totaal 400 mijl lang en wij volgen de Trace gedurende ca 135 mijl. Een mooie route, met vele bijzondere historische plekken langs de route.

Zo stoppen we bij een van de weinig overgebleven herbergen, Mount Locust. Daar kunnen we een indruk krijgen over hoe zo’n herberg er in die tijd uitgezien moet hebben. Daarbij was het ook gelijk een plantage, een kerkhof waar de slaven zijn begraven maakt dat duidelijk. Een volgende stop is de Sunkel Trace, een origineel stukje van de route van weleer, die door het vele gebruik is uitgesleten en daardoor verdiept ligt.

In Jackson doen we boodschappen en even verder op de trail, na een mooi uitzichtpunt, stoppen we bij River Bend om te lunchen. We zoeken een bankje in de schaduw, leggen ons tafelkleed neer en genieten van het uitzicht op de snel stromende rivier. Omdat er hele eilanden met groen langs komen heeft Koen al snel een associatie gemaakt met het varend corso van de Lier, alleen hier alles wat langs stroomt niet nog een keer terug.

We verlaten hierna de Natchez Trace Parkway en rijden weer over de Interstate verder. Dat gaat wel sneller, maar is lang zo leuk en afwisselend niet. Rond 16:45 bereiken we onze camping net onder Columbus, in het Lake Lowndes State Park. Het is een leuke plek, aan een meer, met full hookup, dus stroom, water en afvoer en niet te vergeten een picknick tafel met BBQ. En die BBQ gebruiken we vanavond, want het is heerlijk weer om buiten te eten. Er gaat lekker veel vlees op de grill, nadat Koen er een mooi vuurtje van gemaakt heeft. Tegen dat het donker wordt, zo rond 19:30 uur, gaan we naar binnen.

Bekijk ook de andere foto’s

’s nachts zware neerslag, onweer en veel wind. Overdag zonnig 28-32 C

Vannacht werden we opgeschikt door een cell bericht op onze telefoons met een verontrustende uitgesproken melding: Tornado warning !

Dan schrik je toch wel even, zeker na ons bezoek aan het museum gisteren, dus keken we op internet voor meer informatie en daar werden we niet vrolijker van.

Laten wij nu net rechts van het rode deel zitten. Buiten was het inmiddels noodweer. Zeer zware regen hoorden we op de camper vallen, continue bliksem, en veel wind. We zochten op wat we moesten doen, en dat was een stenen gebouw opzoeken en daar op de begane grond schuilen, en vooral niet in een camper blijven. De receptie van de camping is zo’n stenen gebouw en kwam dus hiervoor in aanmerking.

Gelukkig werd de Tornado waarschuwing kort daarop ingetrokken, over was het slechte weer uiteraard nog niet. We probeerden nog wat slaap te vatten, maar dat lukte slecht en pas rond 8 uur werd het droog. Buitengekomen zagen we wel wat plassen op de camping, voor de rest gelukkig geen zichtbare schade.

Na het ontbijt rijden we via de Walmart naar een plantage, Laura Plantation. We boeken daar een rondleiding en krijgen veel te horen over het leven van de plantage eigenaren en de slaven. Laura Plantation was een suikerriet plantage, waar het werk erg zwaar was zo wordt ons verteld. De plantage is vernoemd naar Laura, de laatste eigenaresse, die tevens de geschiedenis van 4 generaties op deze plantage aan het papier heeft toevertrouwd. Zij stierf op een leeftijd van 102 jaar in de jaren 60 van de vorige eeeuw.

Van de oorspronkelijke gebouwen zijn er nog slechts een paar bewaard gebleven, het huis van de eigenaren en enkele slavenwoningen. Een vreemde wereld moet dat geweest zijn en dan te bedenken dat de slavernij rond 1864 pas werd afgeschaft.

Hierna rijden we een stukje langs de Mississippi rivier, en zien nog meerdere andere mooie plantages, die we echter niet bezoeken, we hebben nog een stukje rijden voor de boeg.

We gaan met een hele hoge brug erover heen (er varen in ieder geval tot deze plek zeeschepen) en vervolgen onze weg daarna richting Natchez. Omdat het al richting 17 uur gaat rijden we eerst naar onze gereserveerde camping in het Natchez State Park. Daar vinden we onze plek en hebben we geen zin meer om terug te rijden naar Natchez om daar de bijzondere huizen te bekijken. We gaan lekker buiten zitten aan de picknick tafel en drinken een lekker koel biertje.

Bekijk ook de andere foto’s

Zwaar bewolkt, wind en warm – 28 C

Voor het eerst deze week een beetje uitgeslapen (tot 10 uur) en na het ontbijt gaan we met de bus de stad in. Vest en regenjas mee want er wordt slecht weer voorspeld. Storm en veel regen, vooral in de avond, du hopen we dat hier net geen last van krijgen, wanneer we op tijd terug zijn vanavond.

We gaan eerst naar het museum dat het verhaal vertelt van de orkaan Katrina in 2005 en de verwoestende effecten op New Orleans. Een beetje als de dijken breken, maar dan gebeurde dat in het echt. De hele stad stond onder water, met uitzondering van the French District, omdat dit deel van nature iets hoger ligt. De tentoonstelling in het museum is indrukwekkend om te zien, en niet geheel toevallig kom je hier the Dutch Dialogs tegen, die in feite een andere manier van omgaan met het water geven, een beetje als ruimte voor de rivier. De vraag is wel hoeveel is er inmiddels al van gerealiseerd, in het geval er weer zo’n natuurramp zich voordoet.

Daarna lopen we naar het Smoothie King Center, recht tegenover de Superdome. Daar aangekomen mogen we ons rugzakje niet meenemen, die moet de container in helaas. Balen maar ja we hebben geen keus willen we de wedstrijd zien. We gaan naar binnen, en direct door naar de fan shop van de New Orleans Pelicans. Uiteraard koopt Koen nog wat in de shop, een enorm afgeprijsd shirt en een petje. Daarna is het tijd om nog wat te eten, want de wedstrijd begint om 17 uur en duurt zo maar tot 20 u of later. Ik bestel een gerecht met garnalen en frites en Koen een hamburger met frites. Het zijn echt enorm veel garnalen met frites, een beetje een Amerikaans formaat gerecht. Ieder hebben we ook een superbeker met cola light besteld, daar kunnen we de wedstijd wel mee door komen.

We zoeken onze plekken op, en we zitten deze keer stukken beter dan in Orlando. Niemand voor ons en 2 ringen lager en ongeveer ter hoogte van het midden van het speelveld, dus gewoon goed.

Alleen is de wedstrijd wat minder spannend dan de vorige. Het blijft wel een groot spektakel, met alles erom heen, en helaas voor de thuisclub, New Orleans Pelicans, verliezen zij deze wedstrijd en gaat de winst naar de Chicago Bulls, 107-116.

Na afloop van de wedstrijd lopen we naar Canal Street, pakken daar de tram en vervolgens de bus naar onze camping. Daar doen we snel een wasje en gaan daarna, na een mooie dag slapen, het regent trouwens nog steeds niet. Morgen naar een plantage !

Bekijk ook de andere foto’s