Vanochtend ging weer op tijd de wekker, een uitslaapvakantie wordt het niet voor Koen. Maar ja, we willen zo veel zien tijdens deze reis, dan moeten we dat er voor over hebben. Na het ontbijt rijden we de camping af, eerst om nog even te tanken, en daarna voor wat boodschappen. Daarna duiken we weer de Interstate op naar Flagstaff. Het waait enorm en soms kost het moeite om de camper onder controle te houden, zeker wanneer we ingehaald worden door die grote vrachtwagen. Bij Flagstaff verlaten we de snelweg en rijden we richting de oostelijke ingang van het Grand Canyon park. Op de rit er naar toe zien we al een hele grote bui hangen en niet veel later valt er natte sneeuw en wat hagel naar beneden. Gelukkig is de buitentemperatuur hoog genoeg en blijft het witte goedje niet liggen.

Na een mooie rit bereiken we de ingang van het park en laten we onze parkpas weer zien en mogen we door. Net na de ingang is al het eerste punt waar we uitstappen, namelijk Desert View. Daar lopen we naar de stenen toren, die daar gebouwd is.

Bij de toren is een mooi panoramapunt waar we een aantal foto’s maken. Daarna gaan we de toren in en klimmen naar boven. Het zicht op de Colorado rivier is adembenemend en we hebben geluk dat het droog is, en dat er zowaar een zonnetje schijnt. De vorige keer dat ik hier met Marit was, regende het. We vervolgen weer onze weg richting Grand Canyon Village en onderweg stoppen we nog diverse keren. Het leuke van deze stops is dat het hier relatief rustig is. En het uitzicht blijft heel mooi, iedere keer weer.

Even na 15 u bereiken we de camping, die ik vooraf gereserveerd heb en waar we twee dagen blijven. We lunchen in de camper en gaan daarna naar de halte van de shuttle bus. Die brengt ons naar het visitors centrum, dat we later willen bezoeken, want hier stappen we over op een andere shuttle bus die ons naar Yaki Point brengt.

Onderweg wordt het al steeds donkerder en wanneer we uitstappen vallen er al een paar hagelkorreltjes. Al snel worden dat er meer en voor we het weten zitten we in een witte wereld. We schuilen achter een aantal bomen en struiken en stappen snel in, zodra de bus arriveert. Het wordt steeds witter onderweg.

We zien diverse toeristen in korte broek en t-shirt lopen, terwijl wij met lange broek en winterjas aan het net niet koud hebben. Terug bij het Visitors centrum blijkt dit al dicht te zijn en stappen we over op een andere bus die ons door de hele Village rijdt tot bijna bij onze camping. Onderweg zet de buschauffeur Kerstliedjes in vanwege de witte wereld om ons heen. We stappen uit bij Market Plaza en lopen terug naar de camper. We zien nog twee herten, die weten waarschijnlijk ook niet wat hen overkomt met al die wittigheid. En dan te bedenken dat we 2 dagen geleden nog meer dan 30 C hadden en de airco in de camper aandeden. Straks gaat de kachel aan, dat weet ik wel. Na het avondeten is het weer tijd voor het verslag en de foto’s. Helaas geen wifi of internet, dus volgt dit bericht later, net als de foto’s.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

We stonden weer op met een zonnetje. Na het ontbijt verlaten we onze mooie camping, want vandaag staan de versteende bomen in het Petrified Forest op het programma. Het is nog wel even rijden naar dit nationale park, waarbij de route weer mooi en afwisselend is. Rijden we het ene moment nog tussen de cactussen in de woestijn, even later zitten we op grote hoogte, 7.500 feet, ofwel 2.500 m hoogte tussen de naaldbomen.

Halverwege de middag bereiken we het Petrified Forest. Met onze pas kunnen we weer zo het park in en krijgen we het advies van de park ranger om eerst het bezoekerscentrum te bekijken. Dat doen Koen en ik en daar kijken we ook naar een film over het verleden van dit gebied. Daarna lopen we naar buiten, waar al meerdere versteende bomen liggen. Het blijft een bijzonder iets om te zien, deze fossiele bomen.

We rijden verder door het park en stoppen op meerdere plekken om van de uitzichten en de bijzondere versteende bomen te genieten. We stoppen ook op een plek waar in vroeger tijden, zo’n 2000 jaar geleden, mensen gewoon hebben. Dat is naast wat restanten van gebouwen vooral merkbaar aan de inscripties op de rotsen. Tot op heden is niet goed bekend wat alle inscripties betekenen, maar een aantal spreken voor zich. Zo was er ook een die precies op 21 juni werd beschenen door de zon en daarmee hadden deze vroege bewoners al goed kijk op de zon en de sterren.

We vervolgen onze weg en stoppen nog een paar keer voor de mooie vergezichten. Wat een ruimte en wat een leegte hier. Onderweg kruisen we nog de oude route 66. Daarvan zijn in het park een paar overblijfselen voor de toeristen achtergelaten.

We bereiken de uitgang van het park en rijden via de snelweg naar Holbrook, waar we een plekje hebben gereserveerd op een KOA camping. Dat is wel even wennen na de camping van afgelopen nacht. Hier kunnen we wel even wassen en dat doen we maar. Na het eten bereiden we de route van morgen voor, en werk ik het verslag en de foto albums allemaal bij. Wel een uitdaging overigens met een internet verbinding, die er ongeveer elke 5 minuten uitklapt. Maar ja dat hebben we graag over voor het thuisfront natuurlijk. Morgen op pad naar de Grand Canyon.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanmorgen werden we weer wakker met schitterend weer. De zon scheen er al lustig op los en toen we de gordijnen opendeden hadden we een schitterend panorama op het meer en de bergen. Na het ontbijt hebben we eerst de schoon water tank leeggemaakt, want die rook niet zo fris. Daarna schoon water gebufferd, zodat we er weer tegen aan kunnen. We rijden nog een klein stukje door naar Squaw Lake, een lager gelegen meer van de Colorado rivier.

Hierna rijden we richting Phoenix. Onderweg rijden we een deel van de Old Interstate 8. Die gaat dwars door het geïrrigeerde deel van de woestijn hier. Vreemd om te zien dat hier toch gewone gewassen worden gehouden, dankzij het water uit de rivier, want anders zou en kon hier niets groeien.

Na verloop van tijd houd die leuke oude weg op en komen we op de snelweg richting Tuscon. Grappige is dat Koen een shirt aan heeft met daarop Tuscon. Helaas gaan we daar niet naar toe, maar buigen we af naar Phoenix. Daar volgen we weer een andere mooie route dwars door de woestijn, en met overal hele grote cactussen. Doordat het nog voorjaar is, zitten er bovenin de cactussen witte bloemen. Een bijzonder gezicht. Onderweg doen we boodschappen en tanken we, voor de laagste prijs tot nu toe, $ 1.99 voor een gallon, omgerekend komt dat op € 0,40 per liter. Dus lekker goedkoop. Nou rijdt deze camper weer niet zo zuinig, 1 op 4, maar dat scheelt toch veel op onze hele reis.

Aan het einde van de middag bereiken we onze camping, ten noord oosten van Phoenix. Het is in een regionaal park en een mooi opgezette camping, midden in de natuur, met wel heel luxe water en stroom. Dat laatste komt goed uit, want dan kan de airco in de camper aan, want daar is het lekker warm zal ik maar zeggen, en kan de warmte daar een beetje uit zodat we een beetje normaal kunnen slapen. Zelf gaan Koen en ik buiten zitten, in de schaduw van de camper, daar is het goed uit te houden. Met een koud biertje genieten we van het mooie uitzicht op de cactussen, die hier in overvloed staan. In allerlei vormen en maten, wel wat anders dan de cactussen in een potje bij de Intratuin. Het plaatje wordt compleet gemaakt door de bergen op de achtergrond.

Tijdens het eten, gaan we even naar buiten om naar de schitterende zonsondergang te kijken. Wat een mooie kleuren en dat in combinatie met al die cactussen. Koen noemde het een plaatje uit een Wild Western ! Na het eten maakt Koen nog een vuurtje en werk ik weer het verslag bij. Morgen gaan we verder naar het nationale park Petrified Forest.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanmorgen toen ik wakker werd zag ik door het dakluik al blauwe lucht. Wel even wat anders na alle dreigende luchten van gisteren. En bij het openen van de camperdeur vielen de zonnestralen naar binnen. Na het ontbijt namen we afscheid van de Joshua Trees en reden we richting Palm Springs, wat neerkwam op een grote afdaling van ca. 1000 m, met wel sneeuw op de hoogste toppen.

Het moet gezegd Palm Springs en de aanliggende steden zijn geen verkeerde plek om te wonen. Uiteraard heel veel palm bomen, maar ook veel groen. Ik denk dat er iedere dag flink beregend wordt om het gras zo groen te laten zijn. Zo rijden we verder over de lange boulevards, en duiken daarna weer de snelweg, de Interstate op, richting Mexicaanse grens. En natuurlijk gaan we niet de grens over, we pakken 2nd Street en rijden op een gegeven moment parallel aan de Amerikaans-Mexicaanse grens. Deze is goed zichtbaar door zoals wij het noemen het ijzeren gordijn, dat Mexico scheidt van de Verenigde Staten. Wat ons ook opvalt is dat er overal Border Patrol auto’s staan, waarschijnlijk om gelukszoekers direct in de kraag te pakken en linea recta terug te sturen naar Mexico. We geven ze hier weinig kans om ongezien de grens te passeren.

Helaas is een stuk verder de weg langs de grens afgesloten en worden we omgeleid naar de doorgaande weg, die we nemen richting Yuma. Onderweg zien we meermaals de grens als een gordijn door het landschap terug. Opvallend mooi zijn de Imperial Sand Dunes, gewoon echte zandduinen. Op een gegeven moment gaan we weg van de snelweg en via allerlei landbouw wegen, de een nog slechter dan de ander, via omleidingen, bereiken we onze overnachtingsplek voor vandaag. Die ligt aan een zijtak / meer van de Colorado rivier. We staan hoog op een plateau, zo’n 100 meter boven het water en hebben vanaf onze plek een schitterend uitzicht op het water en de bergen. En de temperatuur is goed te noemen, die tikt eventjes de 35 C aan, lekker weertje vinden ze hier. We zitten buiten in onze stoeltjes met een biertje in de hand te genieten van het uitzicht, waar we uiteraard voor jullie ook een paar foto’s van gemaakt hebben.

’s Avonds moeten we helaas vanwege de muggen naar binnen, en met de meeste ramen open wordt het wel aangenaam in de camper. Helaas geen bereik met de mobiele telefoon, dus volgt dit verslag later.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanmorgen op tijd opgestaan want we moesten een eind rijden, ca. 245 mijl ofwel ca. 400 km. Na het ontbijt gaan we op weg naar het Joshua Tree National Park. We verlaten de camping waar we twee dagen gestaan hebben en rijden richting de snelweg. Daar zijn we niet de enigen, want menig automobilist is op weg naar zijn werk in Los Angeles. Maar alles bij elkaar valt het niet tegen want we rijden langs de noordkant van Los Angeles, langs allerlei bekende en beruchte plaatsen, waaronder San Bernandino en met een betere uitstraling Palm Springs.

In de loop van de middag bereiken we de zuidelijke ingang van het Joshua Tree Park, waar we het park binnen rijden. Dit deel van het park heb ik ook nog niet gezien en we stoppen op meerdere plekken om van de natuur en de uitzichten te genieten. Op de achtergrond horen we wel steeds het geluid van onweer, want er hangt een enorm donkere lucht, die gelukkig steeds achter ons blijft.

Onderweg worden er vele foto’s gemaakt en bij de Skull Rock parkeren we de camper en beklimmen we de rotsen om een goede foto van de schedel rots te kunnen maken. De Skull Rock vormt een onderdeel van de Jumbo Rocks, gigantisch grote afgeronde gele rotsblokken.

We wilden eigenlijk naar Key View rijden, alleen was dat voor campers en bussen geen optie. Daarom reden we door naar Hidden Valley, waar we de camper parkeerden en een wandeling door de Valley maakten, Marit herkent dit vast nog wel. Het is goed merkbaar dat het voorjaar is want allerlei cactussen en andere planten in de woestijn staan vol in bloei, schitterend om te zien al die verschillende kleuren van deze planten.

Na de Valley stappen we weer in en rijden we door naar onze camping, waar een mooi plekje hebben. Koen hakt daar het hout in brandbare stukken, de stoeltjes zetten we klaar en met een biertje is het dan al snel goed, met in de verte op de koop toe een mooie regenboog. Helaas gaat het na verloop van tijd druppelen en gaan we maar naar binnen. Daar maken we het eten en werk ik ’s avonds het verslag verder bij en maken we een selectie uit de vele foto’s die we vandaag gemaakt hebben. Het was na twee dagen Los Angeles vandaag een mooie dag in de natuur.

Morgen op naar de Mexicaanse grens.