Vanmorgen was het heerlijk weer toen we wakker werden, een zonnetje, geen wind en zo’n 25C. Dus lekker buiten ontbeten aan onze picknick tafel met ons kleedje erop.

Na het ontbijt maakten we ons weer gereed voor vertrek en mooi op tijd verlieten we de naar ik inschat duurste camping van deze reis, € 72,32 voor een nacht, geen full hook-up en wifi moest je er nog los bijkopen, wat we niet gedaan hebben uiteraard. Onze eerste tussenstop was de Walmart. Daar kochten we naast brood, fris en yoghurt, een blikopener, omdat die niet in het pakker meegeleverd was. Dus bonnetje is voor Cruise America. Net als gisteren de bon voor een nieuwe waterslang, want de meegeleverde slang lekte enorm en konden we met goed fatsoen niet gebruiken, zonder de hele camping te irrigeren. Ook kochten we, na het ongeluk met de thermoskan, een waterkoker, want met deze temperaturen steeds water koken op propaan is geen feest en duurt echt lang.

Hierna reden we naar de ingang van het nationale park De Everglades. Na controle van onze pas mochten we doorrijden en stopten we bij het bezoekerscentrum. Daar werd veel uitgelegd over het ontstaan en de bedreigingen van het park. We keken ook naar een mooie film en toen was het tijd om verder het park in te rijden. Het is geen moeras, maar veel meer wetlands. Hele natte gebieden met veel ‘gras’ en op plekken die een fractie hoger lagen konden bomen zich ontwikkelen. Verder natuurlijk ook diverse meren en waterstromen, waar je duidelijk de mangrove begroeiing kan zien. We stopten bij een van de aangegeven bezienswaardigheden, Pa-hay-overlook, en nadat we de camper geparkeerd hadden volgden we een korte wandelroute over houten vlonders die ons bijna tot in de boomtoppen voerden.

Dit gaf ons een goede eerste indruk van het gebied. Na geluncht te hebben reden we verder en onderweg zagen we ook hier weer veel (roof)vogels. Bij een volgende stop, Sweet By Pond, bij een meertje zagen we onze eerste alligator, die in een hoekje van een strandje zijn kansen lag af te wachten.

We reden verder door en bereikten het einde van de weg bij Flamingo. Daar parkeerden we de camper en liepen we naar de ‘zee’ die hier overwegend 0 tot 1 meter diep is tot een afstand van circa 10 km uit de kust. Het zal niemand verbazen dat het water heerlijk warm aanvoelde. We genoten van het mooie uitzicht, het was alleen jammer dat het een beetje heiig was, anders hadden we misschien wel de weg naar Key West kunnen zien.

We reden weer terug richting de uitgang van het park en stopten nog een keer voor een korte wandeling over houten planken door het mangrove bos, bij Nine Mile Pond. We maakten onderweg diverse foto’s en daar was het dat Koen helemaal lek geprikt werd door vele muggen, terwijl mij die ellende bespaard bleef.

Zodoende was het voor Koen even genoeg Everglades en reden we naar de uitgang van het park, om richting Outlet te rijden in Miami City. Daar parkeerden we de camper en na de natuur van de Everglades stortten we ons in de ‘cultuur’ van het Oulet center. In de Nike store zag Koen de schoenen staan waar hij in Nederland ook al naar op zoek was geweest, alleen hadden ze in Nederland niet zijn maat, hier was maat 48,5 ofwel 14 gewoon op voorraad. Nadat ze gepast waren was de keuze snel gemaakt en met 30% korting werd het ook nog een interessante aankoop. Verder kochten we niets meer en keerden we terug naar de camper, want we moesten nog ca. 1,5 uur rijden naar onze camping. Daar had ik al eerder in Nederland voor niet deze maar de daaropvolgende nacht een plek gereserveerd, gister ook voor de nacht van zondag op maandag. En dat voor een fractie van de prijs van die van afgelopen nacht.

Na een mooie rit, langs de rand van de Everglades, rijden we het Big Cypres National Preserve in en bereiken we tenslotte onze camping Midway (tussen Tampa en Miami). Daar worden we verwelkomd door een struise camphostess. Een tip nemen we ons ter harte: ga niet zwemmen in de vijver van de camping. Want …., daar leven alligators. Dat dit juist is, blijkt wel wanneer ik wat foto’s maak en de alligator zie glijden door het water.

Na een koel biertje, binnen i.v.m. de muggen, eten we en daarna koffie, verslag typen en koffie en thee met water gekookt in onze mooie waterkoker.

Helaas hebben we geen internet op de camping en ook geen bereik via onze mobiel. Dus is dit voor later. Morgen gaan we proberen een tocht te maken in een Airboat.

Bekijk ook de andere foto’s in dit album

Na een goede nachtrust stonden we op tijd op. Het was buiten al lekker weer, goed voor een korte broek deze dag. Eerst even douchen, ontbijten, en alles loskoppelen en daarna reden we rond 9:15 uur weg van de camping.

Eerst een stukje snelweg en daarna richting Kennedy Space Center. Dat stond niet op onze to-do lijst, maar na alle indrukken van gisteren, wilden we toch wel even langsrijden. Het is eigenlijk een groot openlucht museum met raketten vandaar. Koen stapte nog even snel uit om een foto te maken en daarna vervolgden we onze weg richting Miami.

We reden eerst over een smalle langtong, parallel aan de kustlijn. Hier was het een drukte van jewelste. Overal hotels, surfers e.d. We rijden zowaar door de plaats Melbourne, niet te verwarren met een eerdere bestemming, toen Marit en ik op familiebezoek waren bij Robert en Leonie. Na verloop van tijd pakken we toch weer een brug naar het vasteland en rijden we verder richting zuiden.

In de camper sluiten de meeste kastjes en laden niet zo goed. Regelmatig schiet er een la of kastdeurtje open. Zo ook die keer dat ik hard moest remmen voor een rood verkeerslicht. Het gevolg was dat het keukendeurtje open schoot en de thermosfles op de grond viel, iets te hard, want ineens rammelde deze. Koen probeert nog te redden wat er te redden valt, want al het warme water zocht een weg naar buiten. Dat wordt dus binnenkort een nieuwe thermoskan Marit.

Onderweg lunchen we, ja zonder koffie, en vervolgen onze weg naar Miami. Hoe dichter we bij Miami komen, des te drukker wordt het verkeer, en ja zo staan we in de file. En wat we op een afstand van de stad zien is heel veel hoogbouw. Miami gaan we niet in, want we konden op voorhand hier geen camping vinden.

We rijden door naar een camping ten zuid westen van Miami, en daar is gelukkig nog een plekje voor ons. We installeren de camper en de stoeltjes voor onszelf, in de schaduw van de camper. Vandaag is het zo’n 28 C, dus in de zon is net even te warm. En wat smaakt een koud biertje dan heerlijk. We lopen nog wat over de camping en verbazen ons over de enorm grote campers en caravans.

Morgen op naar de Everglades.

Vanmorgen om 7:30 u ging de wekker en vrij kort daarna konden we voor het ontbijt aanschuiven in het hotel. Zowel Koen als ik hadden niet bijster goed geslapen. De reis speelde ons nog parten, dat zal de komende dagen wel goed komen. Na het ontbijt pakken we onze spullen in de koffers en wachten we in de hotellobby op onze taxi, die ons naar de camperverhuurder brengt.

Blijkt dat we een Turkse chauffeur hebben, die alle Nederlandse spelers kent die in Turkije gevoetbald hebben. Verder heeft deze man het niet zo op met de president van Turkije. Na een toch wel lange rit, worden we even na half elf afgezet bij Cruise America. We hadden om 11 uur afgesproken, dus waren we lekker op tijd. De jonge dame die ons hielp had er niet echt zin in, en na alle formaliteiten, de film hoefden we niet meer te zien na alle vorige reizen, kregen we de sleutels van de camper. Voor we wegreden constateerden we dat het lampje in de koelkast en boven het fornuis niet werkten, dus maar weer terug naar die gezellige jonge dame. Uiteindelijk wist ze een collega monteur te vinden die de lampjes voor ons verving.

Hierna konden we echt op pad, nou ja, 1,5 mijl verder naar de Walmart. Daar vulden we in 2 uur tijd 2 karren vol met boodschappen. Dan kunnen we de komende tijd er lekker tegenaan. Naast eten en drinken moesten er bijvoorbeeld ook 2 stoeltjes gekocht worden en wat zaken die we niet konden meenemen uit Nederland. Nadat we alle boodschappen hadden ingeruimd, was het lunchtijd. Dus gelijk maar gedaan en daarna konden we op weg naar onze eindbestemming van vandaag, de KOA-camping in Mims, vlakbij Cape Canaveral. We werden allerhartelijks ontvangen bij de receptie, en op onze reservering kregen we zelfs nog korting die contant werd teruggegeven.

We werden keurig naar onze plek gebracht en daar dronken we wat fris om daarna nog even op stap te gaan, richting Cape Canaveral en het Nationale Park daar.

Na een korte rit moesten we over een hoge brug en bereikten we het Nationale Park, met op de achtergrond de lanceerplaats en de assemblage hal voor de raketten die hier met enige regelmaat gelanceerd worden. Een indrukwekkend gezicht, al is het op grote afstand. In het park kochten we een Nationale Park pas, die zullen we deze reis zeker nog vaker gebruiken en wanneer ik met Marit op reis ga zeker ook.

We rijden verder door het park, stoppen een paar keer voor wat foto’s en na enige tijd parkeren we de camper en lopen we over het duin naar de Atlantische oceaan. Hierna rijden we weer terug, want veel verder kunnen we niet, om daarna de Black Point Wildlife Drive te nemen. Een speciale route dwars door het moerasachtig gebied met de vele vogels die hier leven. We stoppen diverse keren om de verscheidene vogels te fotograferen. Indrukwekkend al die vogels en de enorme ruimte hier.

Na ruim een uur verlaten we dit deel en rijden we weer terug naar de camping. Daar drinken we bij de laatste zonnestralen nog een biertje om daarna het avondeten te maken. Hierna pakken we de koffers uit en maken we de bedden op. Dat was nog wel even zweten, want het is al lekker warm hier. Morgen gaan we richting Miami.

Bekijk ook de andere foto’s in het album

Vandaag is het dan zover. Koen en ik vliegen vandaag naar de VS, en de eindbestemming vandaag is Orlando. Om 6 uur gaat de wekker en na een snel ontbijt en nadat de laatste spullen zijn ingepakt, brengt Marit ons naar Schiphol, waar we om 7:30 uur aankomen. Het inchecken gaat supersnel en na een half uur zijn alle formaliteiten afgehandeld en wachten we met een drankje tot we kunnen boarden. Bij de gate aangekomen staat het vliegtuig al klaar. Geen grote Jumbo deze keer, maar een normaal formaat toestel. Wordt weer even wachten totdat we aan boord kunnen.

We mogen als derde groep aan boord en hebben twee ruime plekken naast elkaar, zonder andere mensen erbij. Vanwege de extra beenruimte die we betaald hebben kunnen we goed zitten. Wel zo lekker tijdens dit deel van de reis van Amsterdam naar Chicago, zo’n 9 uur vliegen.

We vertrekken mooi op tijd en het eerste deel van de vlucht hebben we helder weer en zien we goed dat we via Noord Holland Nederland verlaten. Via Engeland en Schotland vliegen we verder door. We gaan ruim onder IJsland door en vliegen vervolgens over Groenland. Waarom dit zo heet snappen we niet zo goed, want de kleur die we zien uit de lucht is toch echt wel wit, van de sneeuw en het ijs. Via Canada vliegen we door naar Chicago waar we landen.

Waar de formaliteiten met Immigration lang kunnen duren gaat dit nu heel snel en werden we zowaar geholpen door een vriendelijke beambte, die kijkend naar onze lengte in een keer goed raadde waar we vandaan kwamen. Ook de controle bij Customs en de veiligheidscheck gingen supersnel,  dus hadden we tijd over om nog wat te eten. Aan boord hadden we wel een lunch gekregen, maar dat was alweer een tijdje geleden en op onze volgende vlucht krijgen we alleen een ‘snack’, een zakje met 14 gram zoutjes. We keken even wat er aangeboden werd en kwamen toch uit bij de grote M, waar we 2 hamburger menu’s bestelden die we bij de gate voor ons laatste deel van de reis, naar Orlando, op aten.

Nadat we mochten boarden zochten we onze stoelen op, en hier zaten we toch wat krapper. Ik kon mijn benen amper kwijt, dus voor Koen was dat geen feest. Maar ja, deze vlucht duurt maar 2,5 uur. Nadat we in Orlando geland waren en de bagage hadden opgehaald was het buiten even wachten op de shuttlebus van het hotel. Die kwam na enige tijd en zette ons na een kwartiertje rijden voor het hotel af. Daar checkten we in en nadat we onze kamer hadden bereikt, ploften we ieder moe op ons eigen bed neer. Het was rond 21 uur lokale tijd. In totaal waren we, met om 7 uur vertrokken uit Leiden 19 uur onderweg geweest. Koen heeft de TV nog even op basketbal gezet, straks lekker slapen en morgen de camper ophalen.

Nog enkele dagen en dan is het zover. Dan vertrekken Koen en René naar het zuid oosten van de VS voor een camperrreis van 3 weken. We reizen met een 25 feet camper door de VS. Hoogtepunten tijdens de reis vormen:

• Florida / Everglades
• Basketball wedstrijd in Orlando
• Basketball wedstrijd in New Orleans
• Langs de Missisippi
• Great Smoky Mountains
• terug naar Florida

Binnenkort zijn hier onze belevenissen te lezen. De route ziet er globaal als volgt uit:

Deel 1: vanuit Orlando richting Cape Canaveral, Miami, Everglades, Tampa weer naar Orlando.

 Deel 2: vanuit Orlando naar New Orleans, langs de Mississippi richting Natchez en door naar de Smoky Mountains:

 Deel 3: Van de Smoky Mountains via de oostkust weer naar Orlando: