Ook vanochtend weer een stralend blauwe lucht. Na het ontbijt rijden we richting Chrischurch en daarbij kiezen we voor de Inland Scenic Route, een mooie route die onderlangs de bergen naar het noorden voert. Na de korte koffie break rijden we eerst nog door een landschap met bergen, rivieren en bos, later met veel akkerbouw. Wat een uitgestrektheid.

Wanneer we Christchurch naderen kiezen we ervoor om eerst het Banks Peninsula, het schiereiland bij Christchurch te bekijken. De route over het schiereiland is ongelooflijk mooi. Van grote hoogte lijkt de zee smaragd blauw en steekt deze mooi af tegen de groene bergen. We rijden door tot Akaroa, van oorsprong een stad waar veel Fransen zaten. Op wat Franse namen na, toch wel echt Nieuw Zeelands.

Na een korte wandeling door Akaroa, bij temperaturen van zo’n 25 C, rijden we weer terug en gaan nu echt door naar Christchurch. Onze camping South Brighton Holiday Park ligt op een schiereiland. We checken in voor 2 dagen, sluiten de stroom aan, zetten onze stoeltjes uit en drinken in het zonnetje een biertje. Morgen gaan we Christchurch in.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanochtend namen we afscheid van de hoge bergen van Mt. Cook, om toch langzaam aan richting Christchurch te rijden, met nog wel een tussenstop. Onderweg rijden we weer langs het meer bij Mt. Cook, dat vanwege de laag hangende bewolking niet zo mooi blauw eruit ziet, als toen we aankwamen. We maken een eerste stop bij Good Sherpard Church in Takapo. Deze originele kerk wordt ogenschijnlijk door iedere bezoeker in Nieuw Zeeland bezocht, want bussen vol met Aziaten staan alles in en vooral rond de kerk te fotograferen. Het bijzondere aan deze kerk is het ontbreken van een altaarstuk, dat wordt in ruime mate goedgemaakt door een groot raam met zicht op het meer en de bergen op de achtergrond.

Rondom de kerk groeien, zoals op meerdere plekken in NZ overal lupines, iets wat we ook nog van IJsland kennen. We vervolgen onze route en hoewel het weer stukken minder is dan gisteren, is de route toch mooi. We vertrokken uit de bergen met een graad of 10, in de loop van de middag breek de zon weer door. We rijden vervolgens richting Peel Forest, waar we op een DOC camping gaan staan.

Daarna doen we de wandelschoenen weer aan en maken we twee wandelingen. Een is een rondje door een bosgebied, zoals het hele landschap hier in het verleden er uit moet hebben gezien. De volgende wandeling is naar een waterval. Het bordje suggereert een horizontale afstand van 900 m, piece of cake zou je zeggen, voor ons voelde het als 900 m verticaal, wat een klim was dat naar die waterval. Wel een mooie kleine idyllische waterval, en op een route waar we echt helemaal niemand tegenkwamen, wellicht omdat zij wel wisten hoe steil het was.

We genieten daarna in het zonnetje van het lekkere weer. Wie kan nou zeggen dat hij 25 november in een heerlijk zonnetje bij zo’n 23 C buiten een biertje zit te drinken. Wij nog wel al is het nog voor even. De camping is schitterend aangelegd, het lijkt wel een park, met zicht op het regenwoud op de bergen en tussen de bomen de rivier in de verte. Wat opvalt zijn alle vogels die vrolijk zingen. Ongelooflijk zo veel vogels als hier zitten, een plezier om naar te luisteren. Morgen verder richting Christchurch.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanochtend werden we wakker en was het zowaar warm. Lekker weer, met een blauwe lucht, zonnetje en een graad of 21. Na het ontbijt trokken we de wandelschoenen aan voor een wandeltocht van ongeveer 3 uur naar Hooker Valley en terug. De tocht naar het meer, met zicht op Mt. Cook was weer ‘awesome’. Een mooie route, met helaas voor Marit een drietal hangbruggen van aanzienlijke lengte over een aantal rivieren. Maar alle hulde, Marit heeft deze bruggen ondanks haar hoogtevrees gewoon genomen en daardoor konden we de wandeling doen.

Aan het einde wachtte ons een mooi zicht op enkele stukken ijs in het water en met in de verte de uitlopers van de gletsjer, die in het meer eindigen. Waarom dit meer Hooker Vallley heet, we weten het echt niet. We wandelen op ons gemak terug en drinken buiten in het zonnetje bij de camper een kop koffie, dat heerlijk smaakt na zo’n wandeling.

Na de lunch maken we nog een kleinere wandeling naar Kea Point, waar we ook weer een fantastisch uitzicht hebben op de bergen en gletsjers. Omdat we besloten hebben nog een nachtje in de fantastische omgeving te blijven, douchen we in de camper, want die voorzieningen zijn niet op het terrein waar we staan. En na zo’n dag lopen en zweten is dat heerlijk, zo’n douche. Dat was weer een mooie dag in Nieuw Zeeland.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanochtend werden we zowaar wakker met zonnetje en een blauwe hemel. Wat een omslag na al dat slechte weer van gisteren. Vandaag staat de route naar Mt. Cook op het programma. Via een mooie en afwisselende route rijden we door het Nieuw Zeelandse landschap, dat langzaam van zee en een soort polders overgaat in heuvelland en eindigt bij de morenen en gletsjers. Opvallend onderweg is het grote aantal kanalen, inlaten, pompen e.d., die dienen voor de aanvoer van water in dit land.

Onze eerste stop is bij de Maoir Rock Paintings, waar de Maori in vroegere tijden in de zandsteen rotsen tekeningen hebben gemaakt. De volgende stop vormt een stuwdam in de Waitaki rivier. Deze dam produceert met nog 7 andere dammen in dit gebied een groot deel van de Nieuw Zeelandse elektriciteit. Bij de grootste van de dammen, de Benmore dam, deze is ruim 100 m hoog, brengen we een bezoek aan het informatie centrum. Bijzonder om te zien dat ook Nieuw Zeeland ‘Droppie Water’ kent, net zoals deze door Rijnland en de andere waterschappen in Nederland wordt ingezet bij promotie van het waterschap.

Bij het uitzichtpunt boven de dam genieten we van het uitzicht en onze lunch. Onze route voert verder door een landschap van (stuw)meren, bergen en hier een daar een klein dorpje. In de loop van de middag rijden we langs het Lake Pukaki, dat ongewoon blauw van kleur is en met de bergen op de achtergrond, bijna te mooi is om waar te zijn. We rijden door naar onze eindbestemming, Mount Cook Village, waar we naar een camping van het DOC (Department of Conservation) gaan. Op deze camping moeten we ons zelf registreren en dan kunnen we een plekje uitzoeken. We zetten de camper zo neer dat we een mooi zicht op Mt. Cook en de eeuwige sneeuw hebben (zie de laatste foto van deze dag, voor het zicht uit onze camper).

We maken nog een kleine wandeling naar Mueller Lake, waar we een mooi uitzicht hebben op het meer en de uitlopers van de gletsjer. We genieten van het uitzicht en het zonnetje, het is zomaar ruim 20 C en dat voelt lekker aan, ook hier op 800 m hoogte. Bij de camper teruggekomen drinken we nog wat buiten in het zonnetje. Na het avondeten genieten we nog van het ongelooflijke uitzicht.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Viel het weer gisteren nog mee, vanochtend bij het openen van de gordijnen in de camper begon het te regenen en vanmiddag nadat we net weer geïnstalleerd stonden op de volgende camping werd het droog. Dat betekent overigens niet dat we vandaag niets gedaan hebben.

’s Ochtends verlaten we Dunedin en rijden we een stuk langs de oostkust naar het noorden. We kiezen boven Dunedin voor de scenic route, die ons langs de kust stuurt. Boven op een uitzichtpunt stoppen we en drinken we een kopje koffie terwijl ik daar ook nog wat foto’s maak van het uitzicht, dat al mooi is. Met een zonnetje en een blauwe lucht zal het er helemaal fantastisch uitzien. Wanneer we onze route vervolgen zien we een bord langs de snelweg dat verwijst naar Trotters Gorge, waar we de camper parkeren en een wandeling maken door de kleine gorge, die ons voert naar enkele grotten. We wandelen weer door een origineel regenwoud, kijkend naar de varens en andere bomen. Gelukkig regent het wat minder hard wanneer we aan het wandelen zijn, eenmaal bij de camper terug gaat de schuif buiten weer open.

Een volgende stop op de route vormen de Moeraki Boulders, een vreemd fenomeen waarvan sommigen zich afvragen of het reuze eieren zijn of buitenaardse schelpen. Het is inderdaad een vreemd fenomeen, de ronde stukken steen die op het strand liggen, alsof ze daar bewust zijn neergelegd. Het is een leuke wandeling er naar toe, alleen werkt ook hier het weer niet zo mee, maar dat nemen we op de koop toe.

’s Middags doen we nog even een paar boodschappen in Oamura en rijden we naar onze camping, zo’n 17 km ten noorden van Oamura. We worden daar allerhartelijkst ontvangen en kiezen een plekje, doen nog voor de laatste keer een wasje en laten dat omdat het inmiddels droog is en nog steeds hard waait uit het zuiden, vergelijkbaar met onze noordenwind, buiten drogen, de rest mag de kachel doen. Na het eten maken we nog een wandeling naar de zee, een tocht van ongeveer een kilometer. Bij de kust ligt een enorme grinddijk, en dan bedoel ik echt een hele grote grinddijk. Daar genieten we nog even van het uitzicht en de golven die op de kust afkomen. Daarna lopen we terug naar de camper voor de koffie. Al met al toch een mooie dag.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.