Na het ontbijt en de koffie vertrekken we richting Idre Fjäll, voor een wandeling daar rond het ski gebied, dat we goed kennen van eerdere winters. Het is een mooie wandeling, langs en over de ons bekende pistes.

Die zien er nu wel heel anders uit, en met die warmte een bijzondere ervaring. Her en der liggen nog wat verdwaalde sneeuw resten.

Tijdens de wandeling hebben we ook mooi uitzicht op de Stadjan, de hoogste berg hier in de omgeving. Misschien dat we daar ook nog een keer naar toe lopen, als het niet te warm is.

We lopen onze route verder en kruisen de grote piste. Daar wordt alles in gereedheid gebracht voor de zomer, voor mountain bikers, wandelaars etc. We zijn duidelijk te vroeg.

Na ruim een uur lopen en 7 km verder bereiken we weer de auto. In Idre doen we nog even snel boodschappen bij de ICA en rijden terug naar de camping. Daar aangekomen zoek ik Peter op, om hem te helpen een nieuw bord op te hangen bij de ingang van de camping, langs de weg. Een leuk klusje om te doen en na afloop zijn we beiden trots op het resultaat.

Lwt wel het is een bord van ca. 2,5 x 1 m groot met een supergrote ovale sticker die Peter en Sylvia in Thailand hebben laten maken. Terug op de camping proosten we op ons succes en kletsen we heel wat af. Later eten Marit en ik rond 20 uur lekker buiten in het avond zonnetje. Morgen kijken of de waterval al sneeuwvrij/bereikbaar is.

Vannacht werd het amper donker, desondanks hebben we goed geslapen. In de hut was en bleef het goed koel, ondanks dat ’s morgens de zon alweer stond te branden. Dus in de schaduw van een paar bomen weer buiten genoten van het ontbijt. Daarna kregen we bij Peter en Sylvia een kop koffie aangeboden, waarna we op ons gemak naar het dorp zijn gelopen om vers stokbrood te halen. Omdat we geen verdere plannen hebben en lekker rustig aan doen, lezen we vooral ve. Even later eten we op ons terras het stokbrood met garnalen salade.

De rest van de middag lezen we, buiten zittend in de schaduw bij onze hut, en later bij de rivier, ons boek uit. Aan het einde van de middag kletsen we met Peter en Sylvia, onder het genot van een koud biertje (René) en wijntje (Marit). Later wanneer ik eten maak ik de keuken op de camping lopen er zo drie rendieren voorbij, een bijzonder gezicht. Even later lopen deze rendieren rond onze hut door het struikgewas.

Al met al was het een mooie dag om te onthaasten.

Van morgenvroeg ging de wekker om 6:30 uur, want het is een reisdag. Na het ontbijt en nadat de laatste spullen ingepakt zijn, rijden we om 7:45 uur weg bij ons vakantiehuis, op naar Idre in midden Zweden, tegen de Noorse grens aan. Het is een rit van 800 km, met maximaal 150 km snelweg, de rest provinciale weg, goed voor minimaal 10 uur rijden. Het is aanvankelijk nog koel, een graad of 20 onderweg en om af en toe de benen te strekken maken we iedere 2 uur een stop, voor koffie, lunch of wat te drinken.

Zelfs als we stoppen bij een parkeerplaats ziet het er super Zweeds uit, met uitzicht op een meer.

Het wordt onderweg steeds warmer, tot 26 graden, wat is een airco in de auto dan heerlijk. Na een lange dag autorijden komen we omstreeks 18:30 uur aan in Idre, terug op de ons bekende camping van meerdere zomer- en wintervakanties.

We worden hartelijk welkom geheten door Sylvia, die ons gelijk koffie aanbiedt. Even later komt Peter erbij. We laden de pakken wijn uit die voor hen hebben meegenomen en de dect telefoonset, met 3 toestellen, die in Zweden niet te koop schijnt te zijn. Daarna kletsen we ruim 2 uur bij, lekker buiten zittend. Rond 21 uur gaan we naar onze hut en als een soort welkom lopen er drie rendieren bij onze hut, als een soort van ‘welkom terug’.

Het voelt zo vertrouwd en welkom hier, terwijl de laatste keer in Idre al weer 2 jaar geleden was. Morgen meer uit Idre.

Vandaag onze laatste dag in ons vakantiehuis in Zweden. Omdat het te warm is om alvast in te pakken, gaan we na ons ontbijt en nadat alles gewassen hangt te drogen in de tuin, op naar Kristianstad, om boodschappen te doen. Eerst stoppen we bij Bäckaskog Slott, een mooi en vooral oud slot/kasteel uit de 13e eeuw, toen de Denen hier nog dood en verderf zaaiden.

We parkeren de auto en lopen door de grote kasteeltuin. Aan het einde van een statige laan komen we uit bij een van de grote meren hier, en het uitzicht op het meer is toch wel weer een typisch Zweeds plaatje.

Bij de auto weer teruggekomen rijden we door naar Kristianstad, waar we boodschappen doen voor de komende periode, aangezien er veel minder winkels zijn in Idre en later ook in Noorwegen. Met een tas vol boodschappen rijden we terug naar onze vakantiewoning en nemen we nog een keer de steile helling naar boven. We zitten nog eerst lekker buiten en eten ook in het ondergaande zonnetje. We merken dat het hier nu ook ’s avonds warmer is dan de vorige dagen. We boffen maar met dat mooie weer. Na het eten, met de zon achter de bergen, pakken we de auto grotendeels in, zodat morgen alleen nog maar de laatste dingen in de auto hoeven. Want morgen is het een flink stuk rijden naar Idre, circa 800 kilometer of wel 10 uur rijden. Dus morgen verder met het reisverslag uit Idre.

Vandaag opnieuw schitterend weer en na een wasje, het kan maar schoon zijn, en ons ochtend ritueel gaan we op pad. Vandaag weer een wandeling, kijken wat deze tocht ons brengt. Na zo’n 20 minuten rijden parkeren we de auto op een parkeerplaats. Rechts een idyllisch stromend riviertje, links een giga fabriek. We lopen een stukje verder en ineens hebben we uitzicht op zee.

We volgen het pad, dat verder langs het hek van de fabriek loopt en kijken consequent de andere kant op met fantastische vergezichten. Na verloop van tijd laten we de fabriek achter ons.

Het mooie van wandelen in Zweden is, dat je amper andere mensen tegenkomt. We hebben welgeteld een visser, 2 grasmaaiende mannen en een andere wandelaar gezien op de hele route. Je komt wel vakantiehuisjes tegen, maar die zijn nu niet in gebruik.

Na een klein uurtje gelopen te hebben, krijgen we wel trek en Marit tovert uit de rugzak een bord met pannenkoeken. Deze eten we dan ook op, genietend van het uitzicht op zee.

Hierna gaat onze route weer verder, nu weer over paden door bossen, later weer over velden. Omdat het een rondje is dat we lopen en de route langs de fabriek voert, komen we na verloop van tijd weer op dezelfde route, maar dan terug. Omdat het hier best zompig kan zijn hebben de Zweden houten planken aangelegd waar we overheen lopen. Zo houd je droge voeten.

Terug bij de auto blijkt dat we ruim 8 kilometer hebben gelopen over wisselend terrein. Een leuke en afwisselende tocht zo langs de kust. Aansluitend doen we nog wat boodschappen en thuisgekomen genieten we, buiten etend van het heerlijke vakantie weer.

Iedereen heeft het over God in Frankrijk, wij weten dat Zweden goed in de buurt komt.