Dag 04: Mammoth Cave

Vandaag een dag zonder rijden. Nadat we opgestaan zijn douchen we voor het eerst in de camper. Gelukkig werkt de warmwatervoorziening nu wel, en is het heerlijk douchen. Na het ontbijt lopen we naar het bezoekers centrum. Helaas zijn er geen annuleringen, dus kopen we kaartjes voor de zogenaamde ‘self guided tour’, ofwel je mag op eigen gelegenheid zonder gids een klein deel van de grot in.

Eenmaal in de grot aangekomen zijn we onder de indruk van de enorme afmetingen van de grot. En te bedenken dat deze grotten ontstaan zijn door erosie van de zachtere lagen door het stromende water van ondergrondse rivieren. Sinds de eerste ontdekkingen rond 1800 zijn er in de loop der tijd steeds meer gangen ontdekt. In 2017 stond de teller op 663 kilometer ondergrondse grotgangen, daarmee de langste grot ter wereld.

Indrukwekkend is de zogenaamde rotonde, zichtbaar in het ‘plafond’ van een zaal in de grot.

We lopen verder door de grot en zien allerlei overblijfselen van de oorspronkelijke bewoners van dit land, en uit de tijd van de kolonisatie van de VS door de Europeanen.

Na ons bezoek aan de grot volgen we een aantal trails die hier uitgezet zijn. Zo lopen we langs de Green River, die flinkt stroomt en vanwege zijn kleur snappen we nu ook zijn naam.

Even verderop zien we in een zijarm van de rivier, aan een boom bevestigd, een peilschaal. Gelet op de hoogte kan het peil van de Green River flink stijgen. Gelukkig is dat nu niet het geval anders was het hier slecht lopen.

Na ongeveer 2 uur gelopen te hebben komen we weer uit op de camping, wel flink bezweet, want het is opnieuw heerlijk weer, zo mooi dat we gewoon in ons t-shirt kunnen lopen. We lunchen en daarna gaan we nog terug naar het bezoekerscentrum, om te kijken of er een film is over het ontstaan/de geschiedenis van de grot. We bekijken de film en de uitgebreide uitleg om daarna weer terug te gaan naar onze camper. Daar aangekomen genieten er in onze kampeerstoelen van het heerlijke weer. Later die middag maken we een planning voor de komende dagen en reserveren we meerdere campings, omdat de ervaring leert dat het in het weekend druk is met Amerikanen die er ook op uit trekken. Morgen breken we weer op, dus morgen meer hierover.


Dag 03: Mijlen vreten

Vanmorgen werden we wakker na een koude nacht. Om die reden hadden we nog geen water ingenomen gisteren om de kans op bevroren leidingen voor te zijn. Nadat er ontbeten hebben maken we ons reis vaardig en rond 9:30 uur verlaten we de vrijwel lege camping, waar we een mooi plekje hadden.Vandaag willen we richting Memphis rijden, om te stoppen in Mammoth Cave National Park, een rit van ruim 300 mijl, ofwel 500 km, even van Leiden naar Parijs zeg maar. De reis verloopt voorspoedig, het is lekker weer en het eerste stuk gaat over regionale wegen, dwars door het agrarisch hart van de VS met om de zoveel kilometer een dorpje.Vanaf Indianapolis rijden we verder over snelwegen. Rond 16 uur bereiken we het Mammoth Cave National Park. Gelukkig is er nog een plekje vrij, en wel een met water en stroom aansluiting. We zetten snel de camper neer en lopen naar het Visitors centrum, om te kijken of er nog een tour geboekt kan worden. Helaas is alles al volgeboekt voor morgen. Dus morgen maar checken of er nog annuleringen zijn.We lopen terug in het zonnetje naar de camper, die we goed en met behulp van oprijblokken zo recht mogelijk zetten. Daarna schuiven we onze huiskamer weer uit, vullen we de water tank en sluiten we de stroom aan.En daarna is het tijd voor een drankje zittend in onze stoelen buiten in het lente zonnetje. Morgen staan we hier ook nog, nu maar hopen dat de zon blijft schijnen. Dat lezen jullie morgen.


Dag 02: De camper ophalen

Nadat we rond 20:30 gingen slapen (is dus half drie ’s nachts Nederlandse tijd) maken we een aardige nacht, wel een paar keer wakker. Om 5 uur kunnen we niet meer slapen en staan we op, zodat we om 6 uur kunnen aanschuiven bij het ontbijt. Om 7:00 rijden we weg bij ons hotel, op naar de fabriek in Middelbury. Onderweg hebben we nog een mooi zicht op de hoogbouw van Chicago, met de opkomende zon op de achtergrond.

Na ruim 2,5 uur rijden bereiken we Middlebury, dat in een andere tijdzone ligt en waar het een uur later is. Daar moeten we ons melden bij een medewerker van de fabriek die met ons de camper langs loopt op schade. De uitgebreide uitleg van een uur laten we aan ons voorbij gaan. Nadat we alle spullen in de camper hebben gelegd en de navigatie werkend hebben, rijden we om half twaalf weg met onze nieuwe camper richting Walmart. Na een rit van 30 minuten arriveren we bij de Walmart, waar we maar gelijk met 2 boodschappen wagens onze inkopen doen. Dat is altijd een hele klus, gelukkig hebben we een boodschappenlijst, die het iets makkelijker maakt. Na ruim 2 uur shoppen ligt er voor circa $200 dollar aan boodschappen in de 2 karren en na afgerekend te hebben, stopt Marit alles weg in kastjes en koelkast.

Net als de rit naar de Walmart, komen we ook daarna nog meerdere koetsen van de Amish tegen. Marit probeert daar foto’ s van te maken, net als het speciale verkeersbord dat waarschuwt voor koetsen op de weg, alleen vrees ik dat de foto resultaten iets tegen vallen. We vervolgen onze route en na ruim 1,5 uur rijden bereiken we onze camping, die op een andere kampeerder na helemaal leeg is. We vinden ons vooraf gereserveerde plek, waar we de camper achteruit in rijden en de slide out gebruiken, waardoor de keuken beter bereikbaar wordt en het zitgedeelte, de huiskamer, een stuk ruimer wordt. Nadat we alles wen plekje gegeven hebben en de koffers leeg zijn, lopen we een klein stukje van de trail die naast onze plek begint. Helaas wordt het al snel donker, dus keren we terug naar onze camper. Om jullie een indruk te geven van de camper, hierbij enkele foto’s.

Later maken we ons avondeten, met de inmiddels werkende TV op de achtergrond aan. Omdat het al flink afkoelt, doen we de kachel lekker aan. ’s Avonds buigen we ons op de route van morgen, zonder internet een uitdaging.


Dag 01: Vertrek naar de VS

Vandaag is het dan zover, want onze reis naar de VS om daar een nieuwe camper op te halen is begonnen. Nadat we de camper hebben opgehaald hebben we 3 weken om door de VS te reizen en daarna in Las Vegas de camper af te leveren.

Vanmorgen vroeg stond Koen voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Nadat we de bagage met gemak in de auto kwijt konden, reed Koen ons naar Schiphol. Heerlijk om zo weggebracht te worden, dus Koen heel erg bedankt! We waren om 8 uur op Schiphol en het inchecken en de douane ging lekker snel. Daarna nog even tax free shoppen en door naar de koffie. We lopen vervolgens door naar onze gate waar net ons toestel binnen komt, dus voor ons nog even wachten tot we aan boord kunnen.

Met een klein kwartier vertraging vertrekken we richting Chicago. Onderweg is er regelmatig turbulentie en gaat het fasten your seatbelt lampje aan.

Na een vlucht van bijna 9 1/2 uur landen we op O’Hare International Airport van Chicago. De formaliteiten bij de douane gaan snel en wanneer we even daarna bij de transportband komen zien we onze koffers al op de band liggen. Deze leggen er snel op een trolley en daarmee rijden we naar buiten naar de pickup plaats van de hotel shuttle bussen. Daar moeten we wel enige tijd op onze bus wachten. Rond 16:30 uur lokale tijd, het is hier 6 uur vroeger, arriveren er bij ons hotel en na in gecheckt te zijn kunnen we naar onze kamer. Daar zoeken we onze papieren bij elkaar voor de check in voor de camper. Dat kan namelijk in ons hotel. Dus met alle papieren gaan we naar de kamer in het hotel waar we de formaliteiten voor de camper regelen, zodat de procedure morgen bij de fabriek zo snel mogelijk verloopt. En omdat we al eerder met een camper hebben gereden in de VS hoeven we morgen niet deel te nemen aan de instructie ronde die ongeveer een uur duurt, en kunnen we na controle op eventuele schade gelijk op pad. Morgen zullen we foto’s maken van ‘onze’ camper, wij zijn ook benieuwd hoe deze eruit ziet.

Omdat we ook wel trek hebben gaan we eten bij Shoeless Joe, een sport en bier bar, waar je ook kan eten. Overal hangen schermen, kleine, normale en grote tot zeer grote schermen waar overal sport op te zien is. Veel basketball, honkbal, ijshockey enzo.

We bestellen ieder een gerecht, Marit taco’s en ik gefrituurde garnalen. Marit met een diet coke en ik met een Belgium Ale, gebrouwen in Chicago. Lekker bier hoor. Na het eten kopen we nog wat water voor morgen en terug op de kamer gaan we op tijd naar bed, want morgen gaat om 6 uur de wekker, want om kwart voor zeven moeten onze koffers de bus in, voor onze reis naar de fabriek, waar we onze camper krijgen overhandigd. Morgen meer.


Dag 03: Via Tiger & Turtle naar Essen

Na het ontbijt rekenen we af in het hotel en rijden we eerst een stuk van de route. We bezoeken een Denkmal, een gedenkteken ter ere van een Duitser die zich verdienstelijk heeft gemaakt.

Vooral het uitzicht op de rivier de Ruhr vonden we mooi, het gedenkteken wat minder.

Hierna rijden we naar Duisburg, waar een heel bijzonder kunstwerk staat, ook weer boven op een puinheuvel: Tiger & Turtle. Het eerste aanzicht zegt al genoeg.

Het is een bijzondere constructie die ook belopen kan worden, behalve natuurlijk de looping. Dus voor René een uitdaging. En vanaf de constructie is het uitzicht nog mooier.

Hierna is het tijd om richting Essen te rijden, waar ons volgend verblijf is. Eerst beklimmen we nog een puinheuvel, die in tegenstelling tot andere heuvels bovenop niet begroeid is.

Dat kale geeft wel een bijzondere sfeer. We genieten nog even van het uitzicht, voordat we weer afdalen richting auto. Daar aangekomen stellen we de navigatie in op Pension am Zollverein, vlak tegenover het UNESCO terrein/museum Zollvereim. We parkeren de auto en worden hartelijk welkom geheten door de eigenaresse. Zij begeleidt ons naar onze kamer, die netjes en schoon is.

Nadat onze spullen op de kamer staan gaan we naar buiten, richting museum Zollverein, dat voor morgen op het programma staat. We kopen alvast kaartjes voor de rondleiding morgen en kijken wat rond. Opvallend zijn de mooi uitgelichte trappen. Oordeel zelf maar.

Morgen meer hiervan. We lopen nog wat rond en willen vanavond als het donker is bekijken hoe het gebied er dan uitziet.