Na het ontbijt rijden we om 9 uur weg uit München voor een rit van ongeveer 850 km. We vertrekken met zonnig weer, helaas hebben we onderweg nog de nodige regen.

Met diverse koffie- en tankstops rijden we naar huis, waar we rond 17:45 uur arriveren.

Daarmee eindigt onze vakantie naar Italië en ook het reisverslag. Op naar de volgende vakantie.

Na het ontbijt trekken we onze wandelschoenen aan om aan een stadswandeling door München te beginnen. We lopen eerst naar Marienplatz, omdat daar op het komend hele uur het klokkenspel actief wordt. Het meest interessante hieraan is de mensen te bekijken die allemaal al dan niet met hun mobiele telefoon het klokkenspel aanschouwen.

Na dit schouwspel lopen we onze route verder door het centrum om uit te komen bij het paleis van de Bayerse vorsten. Bij het kopen van het kaartje zien we dat dit paleis meer dan 200 kamers heeft. We krijgen ook een audio guide en gaan het paleis verkennen. Indrukwekkend. Ook lezen en horen we bij de uitleg dat er tijdens de 2e Wereldoorlog veel schade is opgetreden aan het paleis. Grotendeels is dit hersteld, deels zijn oorspronkelijke details verloren gegaan. Hieronder meerdere foto’s die een impressie geven van de grootte van het paleis en de rijkdom van weleer.

Na ruim 2 uur hebben we zo goed als alles gezien en zijn we er wel klaar mee. We verlaten het paleis en vervolgen onze route door de stad. Omdat we ook w trek hebben gekregen eten we wat op een terras en genieten van het prima weer.

Via een aantal kerken en diverse pleinen sluiten we onze wandeling door München af. En daarmee ook onze vakantiereis. Alleen morgen nog de terugreis.

Na het ontbijt stappen we in de auto en nemen we afscheid van Venetië. We rijden de stad uit en de via de tolweg naar de grens. Daar laten we Italië achter ons na ruim 3 mooie weken. We rijden Oostenrijk binnen en bij Flachau verlaten we de snelweg.

Flachau is voor mij een bekende plek waar ik al ruim 30 jaar kom, en dan wel in een ander jaargetijde, namelijk in de winter voor de wintersport reizen met de Stichting Samen Ontspannen. Altijd een week plezier in de sneeuw met de gehandicapte medemens. Om Marit te laten zien waar we altijd skiën, rijden we naar de Rote 8-er, De Skilift waar we ’s winters menig afdaling maken. En het moet gezegd, het ziet er wel vreemd uit zo groen als het nu is.

Daarna rijden we door via Reitdorf en Eben naar Hüttau. Alleen gaat dat niet zonder slag of stoot, want net buiten Eben moeten we van de weg af voor een algemene voertuig controle. Een agent stuurt ons het parkeerterrein op en twee agentes bekommeren zich vervolgens over mij en de auto. Het Nederlandse kentekenbewijs is een bezienswaardigheid en om de inspectie volledig te maken, moet ik (om 14:15 uur) ook blazen voor de Alkohol controle. De uitslag gaf uiteraard 0.0 aan, en ik mocht het tuutje hebben, waar ik uiteraard vriendelijk voor bedankte.

Marit vond het zo mooi om te zien, dat ze, na toestemming gevraagd te hebben, het moment vastgelegd heeft. Hierna mochten we doorrijden. In Hüttau aangekomen laat ik Marit het hotel zien waar we met SSO Al jaren komen.

Helaas was Hubert, de hoteleigenaar, niet aanwezig. Dus maar gebeld en Hubert gaf aan het jammer te vinden dat we elkaar nu niet kunnen treffen, hij was 2 uur geleden weggereden en had elders werkzaamheden. Dus wordt het februari dat we elkaar weer zien. En ook een goede reden om met Marit nog een keer langs te gaan.

Wij door richting Duitsland, want we hebben als afsluiting van de vakantie nog 2 overnachtingen in München tegoed. Rond 16:30 uur arriveren we bij ons hotel. We halen de koffers uit de auto en kunnen de auto parkeren in de garage naast het hotel.

Hierna lopen we naar het centrum van München voor wat eerste indrukken. Morgen gaan we de stad verder verkennen.