Donderdag en vrijdag zijn echte dagen om te onthaasten. We staan op ons gemak op en ontbijten uitgebreid. Daarna aan de koffie en dan rustig lezen of een spelletje spelen.
’s Middags gaan we natuurlijk naar buiten. Donderdagmiddag is het flink koud en moeten we ons warm aankleden. Vrijdag is het minder koud en sneeuwt het, soms zelfs lekker door. We halen de sleetjes uit de berging en gaan daar mee op pad. Zelfs berg op, gaat het op een sleetje sneller dan lopen. Naar beneden is het helemaal duidelijk, dan gaat het supersnel, zeker met nog iemand voorop.
En omdat de weg de enige plek is waar we fatsoenlijk kunnen lopen, moeten we af en toe even inhouden voor een passerende auto. Voor de periodiek langs komende sneeuwschuivers maken we iets meer ruimte.
Na een wandeling is het heerlijk om naar Scandinavisch gebruik broodjes met worst te eten. Dat zullen we nog wel gaan missen, net als de sneeuw, het uitzicht, de rust enz.
Straks spullen inpakken en het appartement reinigen, want morgenochtend is onze vakantie helaas ten einde en rijden we weer naar het vliegveld.
Vanmorgen na het ontbijt stappen we in de auto, om naar Tromsø te rijden, een afstand van ruim 100 kilometer ofwel ca. 1,5 uur rijden. Onderweg zijn er nog mooie uitzichten op de bergen.
Gelukkig is de doorgaande route grotendeels schoon, waardoor we redelijk kunnen doorrijden en Tromsø rond half twee bereiken. Daar aangekomen bezoeken we de IJszeehaven kathedraal. Een kerk die opvalt door zijn bijzondere vorm. We gaan de kerk in en aanschouwen de mooie gebrandschilderde ramen. Buiten voelt het trouwens flink koud aan, door de harde wind die vandaag waait.
Na het bezoek aan de kerk, rijden we via een hoge brug naar het eiland waarop Tromsø ligt. In de stad parkeren we de auto en lopend verkennen we het centrum. We lopen door de grote winkelstraat, waar de winkels wel erg op de toeristen georiënteerd zijn. De huizen en de winkels zien er aan de buitenkant wel typisch Scandinavisch uit.
Bij een stalletje kopen Marit, Annabelle en Wouter een origineel worstenbroodje van rendiervlees. Een lokale specialiteit. Koen en ik brengen later een bezoek aan een Burger King voor de lokale specialiteiten, die je trouwens overal ter wereld kan krijgen. Marit, Wouter en Annabelle bezoeken nog een 2e kerk in Tromso, terwijl Koen en ik nog wat verder door de stad lopen.
Na 2 uur door de stad gelopen te hebben, zoeken we de auto weer op en rijden we weer terug richting ons appartement.
Onderweg doen we nog een keer boodschappen en rond 18:15 uur zijn we weer terug.
Ook deze avond checken we periodiek of het Noorderlicht te zien is. Helaas hebben we pech, omdat het flink bewolkt is. Dus dan maar klaverjassen, altijd een goed tijdverdrijf met de nodige spanning en frustraties.
Gisteravond en vannacht heeft het gesneeuwd. In totaal is er een kleine 10 cm sneeuw gevallen. Bij het wakker worden zijn alle wolken verdwenen en schijnt de zon er flink op los. Het uitzicht vanuit het appartement ziet er dan ook mooi uit.
Dit zijn van die uitzichten die nooit vervelen. Eerst gaan we maar ontbijten om daarna ons plan voor de dag te maken. We besluiten de auto te laten staan en vandaag een wandeling te maken naar een verderop gelegen meer. Eigenlijk de wandeling af maken waar we eerder al aan begonnen waren. Iedereen trekt zijn sneeuwschoenen of laarzen aan, muts op, handschoenen aan en op pas. Wouter en Koen nemen een board mee, waarmee je als het een beetje bergaf gaat in de sneeuw kan glijden.
Het is een pittige wandeling die flink bergop gaat. En de uitzichten onderweg zijn weer mooi. We komen helemaal niemand tegen, en ons geluk is dat we lopen over een spoor dat al eerder door een snowscooter is gemaakt. Desondanks zakken we regelmatig wat verder weg in de sneeuw.
Na verloop van tijd bereiken we een bevroren meer, waar het spoor over verder gaat, dus wagen wij ook de gok en gaan lopend over het bevroren meer. Op de andere oever maken we diverse foto’s van het betoverende landschap.
Koen loopt als een soort verkenner nog een stuk verder, maar omdat wij het wel genoeg vinden zo, komt hij na enige tijd weer terug. We vullen bij een picknick tafel het ‘gastenboek’ in en Annabelle maakt er nog een snelle tekening bij. We zijn overigens niet de eersten vandaag die iets in het boek schrijven, voor ons waren al andere actieve wandelaars geweest, die wel van de andere kant waren gekomen en de oversteek over het meer niet hebben durven maken.
We keren om en lopen weer terug richting ons appartement, een tocht van ca. 2,5 km door de sneeuw. Onderweg komen we diverse hellingen tegen waar Wouter en Koen van af proberen te glijden. De ene keer succesvoller dan de andere keer.
Dikke pret natuurlijk en de sneeuw komt bij Wouter en Koen op meerdere plaatsen naar binnen. Maar dat deert hen niet en bij ieder helling proberen ze glijdend beneden te komen. Marit, Annabelle en ik doen het gewoon lopend en na 2 uur buiten gelopen te hebben, bereiken we weer ons appartement.
Na het avondeten kijken we wat series, Brooklyn 99, en tussendoor checken we ieder half uur of het Noorderlicht te zien is. Wanneer we aan de borrel toe zijn en ik de rum en de ijsklontjes van het balkon haal, zie ik dat de lucht groen begint te kleuren. We kleden ons snel om en gaan naar buiten. En ja hoor, daar is weer het Noorderlicht. Hoewel het koud is, blijven we lang buiten om dit natuur fenomeen te aanschouwen. De foto geven een indruk van wat we gezien hebben.
Vandaag starten we weer heerlijk rustig en ontbijten we met uitzicht op een wit Noorwegen, terwijl het buiten licht sneeuwt. De versgebakken broodjes en de toast smaken goed en na een bakje koffie gaan we op pad om boodschappen te doen. Nu ligt de dichts bij zijnde supermarkt op 30 kilometer van ons appartement, dus is het wel even rijden, of je vanuit Leiden boodschappen gaat doen in Gouda. Dat heb je in zo’n dunbevolkt land.
De rit er naar toe is schitterend en hoewel de wegen nog flink besneeuwd zijn en we ook over stukken verijsde sneeuw rijden is het goed te doen. De auto heeft uiteraard winterbanden, met als extra spikes, zeg maar spijkers in de banden, waardoor we goed grip hebben.
In het stadje Storsteines aangekomen gaan we eerst naar de plaatselijke Praxis, die net vandaag heropend is, na een grote verbouwing. Daar koopt Wouter een binnen/buiten thermometer, zodat we kunnen zien hoe koud het is en ’s nachts geweest is. Altijd leuk om te weten. We rijden wat verder door het stadje dat nog een elektronica/lampen winkel heeft, een benzine station en nog een supermarkt. Omdat we de andere supermarkt al eerder bezocht hebben, doen we nu boodschappen in de 2e supermarkt van dit stadje. Met 3 tassen vol verlaten we de winkel, zodat we weer eten en drinken hebben voor de komende dagen. Voor de terugweg nemen we een andere route en onderweg stoppen we voor het mooie uitzicht op het bevroren meer met de witten bergen.
Daarna rijden we door naar ons appartement, waar het weer tijd is voor warme worstjes, zoals een goed Scandinaviër betuigt. Daarna kijken we gezamenlijk wat series en vermaken we ons prima. Wie weet zien we vanavond buiten nog wat moois als het helder blijft.
Vanmorgen sliep bijna iedereen lekker uit. Een beetje bijtanken na de reisdag van gisteren. Alleen Annabelle was eerder wakker, maar deed zo zachtjes dat niemand daar last van had. Bij het wakker worden was wel duidelijk dat het een mooie dag zou worden, want de zon scheen uitbundig over het wit besneeuwde landschap. Wat een sprookje om te zien.
We begonnen de ochtend met een gezamenlijk ontbijt, waar het gebakken ei met spek door Annabelle werd verzorgd. Daarna lekker koffie en nadat iedereen gewassen en aangekleed was, tijd om naar buiten te gaan. Om een indruk te krijgen van ons appartement, een foto van de buitenzijde.
We lopen eerst via de camping, die aan de andere kant van de weg ligt, naar de waterkant. Omdat we aan een fjord zitten, is dit dus de zee, vandaar dat de fjord niet bevroren is. Het uitzicht is schitterend en een moment om de omgeving in je op te nemen.
We komen tot de conclusie dat dit wel een mooie plek is om vanavond naar toe te gaan als het zo helder blijft en we het Noorderlicht willen zien.
Daarna lopen we terug richting ons appartement, want daar is een snow scooter pad dat naar een meertje voert. We lopen de berg op en genieten nog steeds van het mooie uitzicht.
Koen die barst van de energie wordt door zijn moeder uitgedaagd en iedereen weet hoe dat afloopt voor de uitdaagster, dus die heeft al snel overal sneeuw zitten waar je dat niet lekker vindt.
Hierna moet Wouter het ontgelden en ook die krijgt een kennismaking met de Noorse sneeuw.
Bij ons appartement staan in de berging kicksledes, waar je de Noren vaak op ziet om zich makkelijk te kunnen verplaatsen door het besneeuwde landschap. En dat willen we ook wel eens proberen. Nu ligt ons appartement op een hoger geleden deel, dus al heel snel ga je bergaf. En dat merk je ook want al snel gaat het lekker hard aan de zijkant van de weg. Dat is de reden dat we gele veiligheidshesjes dragen. Diverse keren probeert iedereen het. Een leuke ervaring.
Het leuke selfie moment, dat we met ons vijven hebben willen we jullie natuurlijk ook niet onthouden. Gelukkig heeft Koen lange armen en kan hij ons, als we een beetje strategisch opgesteld staan, op de foto zetten.
Dan is het tijd om naar binnen te gaan. Als goede Scandinaviërs gaan we daarna aan de broodjes met grill worst, de zogenaamde pulser. Dat is het vakantiegevoel. En terwijl we zo zitten en via de laptop naar een ingelaste persconferentie over het Corona virus kijken, kleuren de bergen buiten steeds mooier door de ondergaande zon. Reden voor Koen om naar buiten te gaan en enkele mooie plaatjes te schieten.
Na het avondeten gaan we nog een keer naar buiten. Helaas is er geen Noorderlicht te zien en keren we onverrichter zake terug.
We kijken via internet naar Lubach op zondag en rond 22: 30 uur is het buiten zo goed als onbewolkt, dus tijd voor een nieuwe poging. En deze keer , onder aan de camping bij de zee zijn we succesvol. Terwijl we daar staan begint het spektakel in de lucht. Zie hieronder een foto van het Noorderlicht.
Kijk voor de andere foto’s van vandaag in het fotoalbum !
