Zondag 20 juli 2025 / Sollefteå / 0 km / 🌞 27-30 °C
Vandaag is een rustdag. We staan iets later op, nadat ik de luifel eerder al had uitgedraaid om de zon van de zijkant van de camper geen kans te geven, want de temperatuur in de camper liep al weer snel op.
We ontbijten buiten in de schaduw van de camper en genieten daarna buiten van een kopje koffie. Omdat het warm is, vandaag geen verdere activiteiten dan lezen en van het uitzicht genieten. En kijk naar de foto’s hieronder. Met zo’n uitzicht hoef je vandaag niet zoveel toch.
Oh ja, wel kijken naar alle locals die hetzij voorbij rijden, dan wel even de auto parkeren, in de rivier springen, zich afdrogen en weer in de auto stappen en verder rijden.
Zaterdag 19 juli 2025 / Rönnas -> Sollefteå / 229 km / 🌞 30-33 °C
Vandaag verlaten we de Wildernisroute, om meer richting de kust van de Oostzee te rijden. Dat het altijd oppassen is tijdens het rijden blijkt wel als er ineens een volwassen mannetjes rendier voor ons opduikt op de weg. Dus gelijk remmen en de alarmlichten aan om de andere weggebruikers te waarschuwen. Wel bijzonder dat rendieren hier zo rondlopen.
Naast de rendieren is het een mooie route en voor de lunch vinden we een mooi plekje, natuurlijk bij een meer en, niet onbelangrijk, in de schaduw van bomen.
Hierna rijden we verder naar Sollefteå, waar we net buiten de stad een camperplek aan de rivier hebben uitgezocht. Gelukkig komen we op tijd aan en staan er pas 2 campers, waar er zeker 10 kunnen staan. Dus zoeken we een mooi plekje, met zicht op de rivier. De volgende actie is de luifel uitdraaien, stoeltjes naar buiten en lekker buiten zitten. Tot nu toe zitten hier aanmerkelijk minder steekbeesten dan de afgelopen dagen. Dus dat is wel zo fijn.
Omdat het toch wel warm is, wachten we nog even met boodschappen doen. Omdat het niet echt afkoelt gaan we om 17 uur toch maar naar de winkels, die op zo’n 2 kilometer van de camper liggen. In de winkels is het dan weer lekker om langs de koelingen van de versafdeling te lopen.
Nadat we voor ieder een ijsje hebben gekocht, lopen we terug naar de camper. Daar eten we lekker buiten, met amper muggen e.d. We blijven nog geruime tijd buiten zitten, met ook deze keer onweer en gerommel op afstand.
Vrijdag 18 juli 2025 / Stikkenjokk -> Rönnas / 110 km / 🌞 27-30 °C
Vanmorgen zijn we iets later opgestaan en na het gebruikelijke ritueel verlaten we Stikkenjokk om de Vildmarksvägen verder te volgen.
Onze eerste stop is een lokale supermarkt, waar we een paar boodschappen doen, zodat we vanavond taart bij de koffie hebben. Bij de camper dacht ik even dat er een zogenaamd droog toilet was, maar nee hoor had ik goed gelezen had ik gezien dat het een kast met boeken was. Dus maar even opgehouden.
We rijden verder over een weg door een mooi en ruig landschap, met mooie vergezichten en natuurlijk veel meren.
Een volgende stop is een bijzondere waterval met meerdere ’trappen’, de naam van die waterval is dan ook: Trappstegsforsen. Bijzonder om te zien en ook de plek om te vissen op zalm blijkbaar.
We rijden verder en na een klein uurtje bereiken we onze volgende camperplaats langs het water, en gelukkig zijn we zelfvoorzienend, dus dat er geen faciliteiten zijn, geen probleem. En omdat de camper die voor ons staat, na een halfuurtje vertrekt, schuiven we een beetje op en staan we meteen wat rechter. Dit is het uitzicht vanuit de camper:
Zonder horren tegen alles wat steekt, ziet het er als volgt uit:
’s Middags zitten we lekker buiten in de schaduw van de camper en genieten we van het mooie uitzicht en het kleine briesje dat het net iets aangenamer maakt. Wel horen we op afstand gerommel, dat moet wel onweer zijn. Zeker wanneer we naar de wolken kijken die zich ontwikkelen. Benieuwd of we het droog houden op onze plek.
Ja hoor, dat is gelukt. Het onweer trok ruim om ons heen, dus bleef het droog bij ons. ’s Avonds nog even een foto gemaakt van het uitzicht.
Donderdag 17 juli 2025 / Gäddede -> Stikkenjokk / 90 km / 🌞 30-33 °C
Na het ochtend ritueel verlaten we ons mooie plekje op de camping in Gäddede. Vandaag rijden we verder over de Vildmarkvägen. Het traject van vandaag voert ons naar Stikkenjokk.
Dit deel van de wildernisweg is ’s winters gesloten, vanwege de vele meters sneeuw die de op de weg liggen. Het is dan ook de hoogst gelegen geasfalteerde weg in Zweden. Vandaag dus naar Stikkenjokk. Daar is een grote parking met een adembenemend uitzicht op de bergen van Zweden. Omdat het daar druk kan zijn en we een mooi plekje willen, is ons streven daar voor de middag aan te komen. En dat lukt.
Als we het parkeerterrein oprijden zien we een mooi plekje met panorama op de bergen. Daar zetten we de camper zo goed als dat gaat horizontaal (dan rol je niet uit je bed), onze plek voor de komende nacht. De foto hieronder laat zien welk uitzicht we vandaag uit de camper hebben.
Hierna zetten we onze stoelen buiten en drinken we een kop koffie, genietend van het uitzicht. Minder zijn de muggen en andere steekbeesten die het op ons voorzien hebben, dus na de koffie gaan we toch maar naar binnen.
Na enige tijd doen we onze wandelkleren en -schoenen aan voor een wandeling naar de zendmast, die net als iedere zendmast, boven op een berg staat. Het is een wandeling met een stijging van 200 meter. En met het warme weer en de muggen een uitdaging. Maar, we halen natuurlijk de top op 1.096 meter en genieten van het uitzicht. In de verte zien we, als we goed kijken, onze camper staan.
Na een kleine pauze beginnen we weer aan de afdaling, die een stuk makkelijker gaat dan omhoog. Onderweg zijn de vergezichten echt mooi.
Moe en voldaan bereiken we de camper, waar we even later lunchen. De rest van de middag doen we rustig aan, ook omdat het buiten nog steeds erg warm is en buiten zitten in de schaduw met alle insecten niet echt fijn is.
Met de ondergaande zon, en de verder dalende temperaturen, nog even een foto gemaakt.
Woensdag 16 juli 2025 / Lidsjöberg -> Gäddede / 70 km / 🌞 30-33 °C
Vanmorgen op tijd opgestaan, omdat we met de camper naar een parkeerterrein rijden bij een waterval, de Hällingsåfallet. En we weten als we daar laat arriveren, de parkeerplekken vol zullen staan. De eerste kilometers gaan nog over asfalt, maar de 30 kilometer tot de waterval gaat over een gruisweg. Dan is het zaak op die gruisweg de kuilen en gaten zoveel mogelijk te vermijden.
Met een rustig vaartje bereiken we de parkeerplaats waar een plekje voor ons vrij is. Dus parkeren we de camper, doen we de wandelschoenen aan en smeren we ons in met zonnebrandcrème en deet tegen alles wat prikt en steekt. Het is een mooie wandeling van een kleine 3 kilometer, stroomopwaarts, dus klimmen. Ook nu is het weer zaak om goed te letten op alle boomwortels. Omdat de temperatuur al flink is opgelopen, is het wel zweten onderweg.
De route is aanvankelijk goed te volgen door de oranje stippen te volgen, die op de bomen en rotsblokken geverfd zijn. Maar, op een gegeven moment zijn er geen oranje stippen meer te zien, dus moeten we kiezen bij een splitsing. Dit blijkt later niet de hoofdroute te zijn, maar met behulp van een digitale kaart op mijn telefoon, komen we na verloop van tijd weer op de oranje route uit. Na enige tijd horen we het geruis van vallend water en al snel zien we de waterval in de verte.
We lopen verder, hierbij voert het pad deels over houten planken, deze zijn vooral handig als het natter is, daar is nu geen sprake van.
We komen steeds dichter bij de waterval, wat goed te horen is, het geluid van vallend water wordt steeds luider.
We lopen nog een klein stukje verder, zodat we op een brug staand, recht boven de waterval staan. Het moet gezegd, het zicht op afstand op de waterval is mooier, dan dat er recht boven staand.
In de schaduw bij de waterval komen we even op temperatuur, om daarna weer aan de afdaling naar de camper te beginnen. Berg af gaat toch makkelijker en na nu wel de route goed te volgen komen we weer uit bij de camper. Omdat het in de camper al erg warm is, besluiten we maar gelijk te vertrekken naar onze eindbestemming van vandaag, een camping in Gäddede, waar we een nachtje blijven. Na 3 dagen off grid kunnen we weer even alles bijtanken en verversen op de camping. De route naar de camping wordt opgesierd met heel veel lupines in de berm. We kennen dat wel van IJsland, en nu ook van Zweden.
Het blijkt dat de camping al goed vol staat en gelukkig is er nog 1 plekje vrij, dus voor ons. En laat dat nou echt een super mooi plekje te zijn, met direct zicht op het meer, alleen zonder elektriciteit. Voor ons geen probleem. Dus we parkeren daar de camper en lunchen in de schaduw onder de bomen bij de camper. Oordeel zelf maar, de foto hieronder is vanaf ons plekje. Mooi hè!
’s Avonds met de ondergaande zon ziet het er ook erg mooi uit.
