Maandag 25 september – half bewolkt tot zonnig – 22°C

Vanmorgen stappen we eerst op de fiets om stokbrood te halen, want ‘onze’ bakker is slecht bereikbaar omdat de brug bij de bakker gerenoveerd wordt. Dus bezoeken we een andere locatie waar we stokbrood en croissants kopen.

Dus weer een echt Frans ontbijt waar we van genieten om daarna op de fiets te stappen en aan een fietstocht richting Duinkerken te beginnen. We verlaten Broekburg, ofwel Bourbourg, en via een verbindingsfietspad komen we op de route nr. 12, die langs de Noordzee kust loopt, van de Shetlands via Schotland en Engeland via Calais en Nederland tot in Noorwegen. Daarvan fietsen we een heel klein stukje.

De route gaat grotendeels over vrijliggende fietspaden. In de omgeving van Duinkerken zien we heel veel asielzoekers/vluchtelingen die in de bossen verblijven en hopen op een beter bestaan in Frankrijk of Engeland. Opvallend is dat het overwegend jonge mannen zijn die zich hier ophouden. Na circa 20 kilometer fietsen bereiken we Duinkerken.

Omdat het centrum en de boulevard van Duinkerken nog een stuk verder ligt en we ook nog terug moeten, nu met tegenwind, lassen we een kleine pauze in om even te zitten en wat te drinken.

Daarna keren we om en fietsen we terug naar ons vakantiehuis. Onderweg maken we een stop voor extra energie op te doen en dan op z’n Frans met stokbrood met Camembert. Met forse tegenwind fietsen we weer verder en na circa 42 kilometer (op een gewone fiets zonder trap ondersteuning) arriveren we weer bij ons vakantiehuis. Daar genieten we in de tuin van het mooie na-zomerweer.

Zondag 24 september – zonnig – 18-21°C

Vanmorgen lopen Marit en ik eerst naar de bakker, zo’n 400 meter verderop, net aan de andere kant van de brug. Daar kopen we een stokbrood, 2 andere broodjes en 2 gebakjes. Dus ons ontbijt en de koffie daarna, dat zit wel goed.

Na het ontbijt stappen we in de auto voor een korte rit naar Grevelingen of wel Gravelines, een vestingstadje op zo’n 15 minuten rijden van ons vakantiehuis. Via een vlak land en waar steeds meer landbouwgrond omgezet wordt in industrie activiteiten bereiken we Grevelingen, waar we de auto in het stadje parkeren. Daar maken we een wandeling langs en over de vestingwerken. Marit moest erg aan Brielle denken, en dit stadjes heeft zeker zo’n bewogen geschiedenis.

Na aan de buitenzijde van de vestingwerken gelopen te hebben lopen we door binnen de vestingwerken en komen we bij een museum met een mooie beeldentuin. Het museum zelf gaan we niet in, de beeldentuin bekijken we wel even.

We lopen verder over de vestingmuren met mooie uitzichten en komen vervolgens uit bij enkele spuisluizen die op hun beurt weer uitkomen op het kanaal, Aa genaamd, dat afwatert naar zee. Gisteren stonden we aan het einde van dit kanaal, bij zee, die ook te zien is in de verte op de foto hieronder.

Nadat we rondgelopen zijn en nog een keer het stadje doorkruist hebben, stappen we weer in de auto om terug te rijden naar Bourbourg. In de tuin van ons vakantiehuis genieten we van de September zon, en hebben we weer een mooie dag achter de rug.

Zaterdag 23 september – zonnig – 17-20 °C

Na een goede nachtrust en ontbijt stappen we in de auto om richting de kust te rijden. Opvallend in deze streek zijn de vele Nederlandse plaatsnamen. Dus rijden we eerst naar Grevelingen, om daar ook voor het eerst deze reis de zee te zien.

Hierna rijden we door, parallel langs de kust, tot we Calais bereiken. Het gebied van Calais bij de havens is vooral een gebied met heel veel hekken. We laten dit gebied snel achter ons en rijden een stukje door tot we Blériot Plage bereiken. Daar parkeren we onze auto en beginnen we aan onze wandeling van vandaag.

We lopen eerst over het strand, alleen door de harde wind besluiten we de heenweg door de duinen te lopen en terug over het strand, met de wind in de rug.

De route door de duinen is op sommige stukken erg zwaar, omdat die door het mulle zand voert. En dat valt niet mee.

En halverwege de wandeling zijn we blij als we het strand op kunnen. Het leuke is dat vanaf het Franse strand ook de Engelse kust bij Dover te zien is. Net als de vele veerboten, die tussen Frankrijk en Engeland heen en weer varen.

Na zo’n 5 kilometer bereiken we weer ons startpunt. Moe en voldaan stappen we in de auto om in een super groot winkelcentrum boodschappen te doen. Hierna rijden we terug naar ons vakantiehuis, na een mooie dag met heerlijk wandelweer.

Vrijdag 22 september – regen – 13°C

Vandaag gaan we verkassen. Na het ontbijt en als alles ingeruimd is in de auto, nemen we afscheid van Koen. Die gaat terug naar Nederland (en daarna op vakantie naar Portugal). Wij gaan door naar noord Frankrijk, naar het stadje Bourbourg, tussen Duinkerken en Calais.

Onderweg is het eerst nog droog, maar na een korte stop begint het te regenen en dat duurt totdat we de Franse kust bereiken. We hebben in Bourbourg een huisje gehuurd voor een week in een stadje dat ongeveer 15 minuten van de kust ligt. Eerder deze week hebben we de sleutelcode gekregen, zodat we sowieso naar binnen kunnen. Het is een compacte woning met een tuintje en een gezellige woonkamer. De slaapkamer is prima en de badkamer is ook goed. Alles ziet er fris en nieuw uit. Ter verwelkoming van ons stond een dienblad klaar met een selectie van koffie en thee, koekjes en vruchtensap. Een leuk gebaar.

Later op de avond komt onze gastheer, Gilles, kort langs om zich voor te stellen en onze vragen te beantwoorden. Een Fransman, die moeite doet om Engels te praten.

Voor morgen hopen we op beter weer.

Donderdag 21 september – zwaar bewolkt met regen – 17°C

Na het ontbijt rijden Marit en ik naar Bastogne, voor een bezoek aan het Oorlogsmuseum. Koen blijft thuis omdat hij zich niet zo lekker voelt. Het is een rot van een uur door het glooiende Waalse landschap.

Het bezoek aan het museum duurt ongeveer 3 uur. Met behulp van een audiotour lopen we langs alle uitleg, objecten en scènes in het museum.

Hierna verlaten we het museum en lopen we naar het monument tegenover het museum. Helaas kunnen we dat alleen van een afstand bekijken omdat het in verband met onderhoud in de hekken staat.

Daarna rijden we weer terug, onderweg doen we nog wat boodschappen en thuis aangekomen treffen we Koen weer aan. ’s Avonds pakken we alvast wat spullen in, omdat wij morgenochtend verder reizen en Koen weer naar huis gaat.