Dag 5 – donderdag 19 sept. – zonnig – 20 °C

Vandaag verlaten we ons mooie appartement bij Rosenheim om eerst richting München te rijden. Daar brengen we een bezoek aan Dachau, het bekende  concentratiekamp uit de 2e Wereldoorlog. Bij de receptie halen we een audiotour, zodat we onderweg kunnen horen wat er zich allemaal afgespeeld heeft in dit kamp. 

Veel van de barakken, in totaal 34, die er oorspronkelijk waren zijn er niet meer. Er zijn nu 2 replica’s geplaatst om een indruk te geven van het wrede leven destijds. In het stenen hoofdgebouw kijken we naar een film en is een uitgebreide tentoonstelling te zien. Hieronder een foto impressie van wat we gezien hebben

Na zo’n 3 uur rondgelopen te hebben, lopen we weer terug naar de auto om onze reis te vervolgen. Ons volgende doel is Neurenberg, waar we de komende 2 nachten een hotel in het centrum geboekt hebben. Dankzij de navigatie rijden we er in een keer naar toe en gelukkig is 1 van de 10 parkeerplaatsen bij het hotel nog vrij, dus hebben we geluk dat we de auto kunnen parkeren. We checken in en brengen onze spullen naar de kamer.

Rond 18:30 uur lopen we naar het oude centrum en zoeken daar een leuk restaurantje. Daar eten we een traditioneel Neurenbergs gerecht met diverse soorten worst, zuurkool en aardappelsalade, uiteraard met een heerlijke bier erbij. Dit alles gesponsord door mijn moeder en Koen zijn oma: “(o)ma bedankt!”.

Het restaurant ligt in een gezellig oud wijkje in het voetgangersgebied van Neurenberg. Wanneer we later verder door de oude binnenstad lopen doet het ons een beetje denken aan Wenen. Morgen gaan we de stad verder verkennen.

Dag 4 – woensdag 18 sept. – zonnig – 20 °C

Vandaag stond een bezoek aan het Adelaarsnest op ons programma, de reden om zo diep Duitsland in te rijden. Alleen vanwege het slechte weer van de afgelopen dagen, veel regen in de dalen en veel sneeuw in de bergen was het niet mogelijk om het Adelaarsnest te bezoeken. Dus hadden we vandaag een aangepast programma. 

We zijn eerst naar de bakker gelopen en konden gelijk een goede blik op de snelstromende rivier werpen. Wat een water stroomt er alleen al door deze rivier. 

Bij de bakker kiezen we verse broodjes uit en heeft Koen geheel in Duitse stijl een speciaal broodje uitgezocht. Terug in ons appartement blijkt dat een broodje Wiener Schnitzel met saus te zijn. In combinatie met een croissant en andere broodjes snappen jullie dat we de lunch hebben overgeslagen.

Na de lunch rijden we richting de bergen om een waterval te bezoeken, die via een korte wandeling te bereiken is. De autorit ernaar toe is mooi, met groene weides en uitzicht op de bergen met sneeuw op de toppen.

Bij de Josefsthaler waterval aangekomen parkeren we de auto en lopen we naar de waterval. Dankzij de regen van de afgelopen week voor je overal water stromen en voert de waterval ook genoeg water.

Koen gaat ook de bovenkant van de waterval bekijken via een glibberig pad, reden dat ik onderaan de waterval blijf wachten. Nadat hij daar fotos van heeft gemaakt komt Koen weer veilig bij mij uit.

We lopen weer terug naar de auto en rijden naar een nabij gelegen bergmeertje. Daar is het super toeristisch en om die reden keren we om en rijden we naar het Moorstation Nicklheim. Dit is een gebied waar vroeger veen werd gewonnen, en wat nu een Natura 2000 natuurgebied is. We parkeren de auto en lopen eerst naar het vogel uitkijkpunt. Daar genieten we van het mooie uitzicht.

We lopen verder en nemen de aanwijzing om op het pad te blijven goed ter harte want er staan diverse waarschuwingsborden langs de route om niet van het pad af te gaan i.v.m. giftige slangen. We komen uit bij een uitkijktoren, vanwaar uit we een mooi panorama hebben op het plassen gebied met op de achtergrond de Alpen.

Hierna lopen we weer terug naar de auto en rijden we terug richting ons appartement, om eerst wat boodschappen te doen. Aangekomen bij ons appartement genieten we op ons terras in de zon van het lekkere weer onder het genot van een drankje. En morgen vervolgen we weer onze vakantiereis.

Dag 2 – Maandag 16 sept. – half bewolkt – 19 °C

Vanmorgen hebben we een beetje uitgeslapen, want het is toch een vakantieweek, hoewel we veel willen zien. Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden we naar Lookout Jackerath Garzweiler Skywalk. Dit is een uitzichtpunt op zo’n 15 minuten van ons verblijf, waar je via een skywalk, letterlijk boven een deel van een open bruinkool mijn staat. De foto’s maken het wel duidelijk.

Het is een enorm oppervlak dat door meerdere machines afgegraven wordt, op zoek naar bruinkool. Dat wordt via lange transportbanden eerst over het terrein van de mijn, en verder via allerlei andere banden zo de energie fabriek ingevoerd. We zijn onder de indruk van hoe groot en uitgestrekt alles is.

Hierna rijden we weer richting Hürtgenwald, om onderweg nog een keer te stoppen bij een 2e bruinkool mijn. Ook deze is immens groot. Alleen wordt hier de bruinkool uiteindelijk per spoor afgevoerd.

We vervolgen onze route en onderweg maken we nog een stop bij een Duits oorlogskerkhof, waar zo’n 3.000 Duitse soldaten liggen begraven. Altijd indrukwekkend om te zien, dat zoveel personen in de we Wereldoorlog het leven hebben gelaten.

We vervolgen onze route en komen weer langs het museum dat vandaag dicht is (alleen op zondag open). We doen diverse pogingen om via meerdere kanten met de auto bij een restaurant te komen, dat in het dal bij een riviertje ligt. Steeds staan we voor verbodsborden of rijden we van het asfalt een onverharde weg op. Maar met de auto bij het restaurant komen (dat vandaag trouwens dicht is) lukt ons echt niet. Dus parkeren we in een klein dorpje boven op de berg en lopen we naar beneden, met de wetenschap dat we ook weer omhoog moeten op de terugweg. Het pad is flink steil, volgens de kaart met rode en een klein stukje zwarte markering voor de moeilijkheidsgraad.

Gelukkig gaat het afdalen me goed af. Bij het riviertje aangekomen zien we een bekende brug, uit een film die we gisteren in het museum hebben gezien.

Koen gaat nog een stukje verder de berg op, terwijl ik bij het bruggetje blijf wachten tot hij weer terug is. Later via een videogesprek krijg ik van Koen mee wat hij allemaal ziet. En gelukkig maakt Koen diverse mooie foto’s. Met een wijds uitzicht op het restaurant.

Ook de beroemde Pfanzerkette weet Koen te vinden, een restant van de strijd die hier plaatsvond en ook veel materieel kostte.

Koen vindt ook de overblijfselen van meerdere schuttersput jes die hier in de winter van 1944 op 1945 zijn gegraven door de Amerikanen. De enige manier waarop met een beetje geluk je niet geraakt werd door vijandelijk vuur.

Nadat Koen weer terug is bij de brug waar ik op hem gewacht heb, lopen we samen verder de route. Die is eerst nog redelijk vlak, daarna moeten we ruim 140 meter stijgen om weer bij ons vertrekpunt, waar de auto staat, uit te komen. Een flinke klim en lekker opgewarmd bereiken we de auto. 

Onderweg naar ons verblijf doen we nog boodschappen en rond 18:30 uur arriveren we daar. ’s Avonds kijken we nog een film en morgen gaan we verder Duitsland in.

Dag 1- Zondag 15 sept. – Licht bewolkt -19 °C

Vanmorgen, vroeg voor de zondag, gaat de wekker. Want vandaag begint een weekje vakantie van Koen en mij. Na het ontbijt neem in afscheid van Marit en rijd ik naar Albert Heijn om brood te kopen. Hierna vervolg ik mijn weg, eerst richting Berkel Rodenrijs om Koen op te halen. Koen staat al klaar en nadat ook zijn spullen in de auto zitten, rijden we richting België. Onderweg bij Hasselt tanken we, en daarna, even verder nemen een koffiepauze. Het is heerlijk weer in het zonnetje. Hierna is het nog ongeveer een uurtje rijden naar onze bestemming, het oorlogsmuseum in Hürtgenwald.

Het is een klein museum met veel indrukwekkende verhalen over de vreselijke strijd die in de omgeving is gestreden in de periode november 1944 t/m februari 1945 met heel veel slachtoffers. In het museum zijn ook enkele trafrelen uitgebeeld, die enigszins een beeld geven van hoe het toen geweest moet zijn.

Na de oorlog was er zoveel munitie achtergebleven dat die nog vele burgerslachtoffers maakte en ook zorgde voor vele bosbranden door fosformunitie, die na een aantal jaren spontaan tot ontbranding kwam.

Na ons museum bezoek rijden we naar ons appartement, zo’n 50 minuten rijden. Via een deurcode en daarna eerst bij verkeerde deur naar binnen, komen we in ons verblijf voor de komende 2 dagen. Een groot appartement met 2 slaapkamers, een grote huiskamer met een hele grote tv. Daar kijken we voor en na het eten via Netflix naar een film. Morgen gaan we de omgeving verder verkennen.