Vandaag zijn we uit Auckland vertrokken voor een rit naar het Coromandel Peninsula. Onze bestemming is het Hot Water Beach. We kiezen ervoor om de snelle route te rijden en niet pal langs de kust, omdat het nogal hard waait/stormt. Het eerste stuk gaat over de snelweg, die daarna verandert in een provinciale weg en voor we het goed en wel door hebben rijden we weer op een kronkelende weg door de heuvels/bergen. De uitzichten zijn spectaculair, jammer dat het afwisselend regent en dan weer de zon geeft.

Na een mooie rit bereiken we Hot Water Beach. Alleen hebben we dubbel pech want het is vloed en het is ook koud buiten met buien. We lopen wel het strand op dat helemaal leeg is, helaas heeft het graven van een kuil, waarin het water dan warm tot heet wordt geen zin op dit moment. Het uitzicht is wel mooi en daar genieten we dan maar van. We besluiten om weer terug te rijden en richting Tauranga te rijden. Via de camping app op onze mobiele telefoon hebben we een camping gevonden van het DOC (Departement Of Conservation), bij Pahoia Beach, waar we vrij kunnen staan, direct aan de baai, aan het water. We rijden daar naar toe, en daar zijn we de enige camper van die nacht. Het uitzicht vanuit de camper is adembenemend, enig minpuntje is dat het nog steeds flink waait waardoor de camper af en toe flink heen en weer gaat. Desondanks een prima plek, waar we de nacht doorbrengen.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

De afgelopen avond, nacht en deze ochtend giet het. We stellen het bezoek nog even uit tot het wat droger is. Wanneer het wat droger lijkt lopen we naar de trein. Kletsnat komen we bij jet station aan en stappen we in de trein, die ons naar hartje Auckland brengt.

We lopen het station uit en kopen eerst bij Vodafoon een sim kaart die wel in heel Nieuw Zeeland werkt, zo wordt ons verzekerd. Daarna lopen we Victoria street in, de hoofd- en winkelstraat van Auckland. We gaan hier en daar naar binnen en drogen beetje bij beetje op.

Bij de AA, de Nieuw Zeelandse ANWB, halen we wat routekaarten, en worden we gelijk buitenlands lid, altijd handig. Bij het World Dood Centre, met wel 10 eettentjes van over de wereld nemen we een lunch, die wel voor avondeten door kan gaan. Heerlijk Maleisisch eten! We komen nog een winkel tegen met wederom de naam van mijn teamleidster erop, Rona-make up, en je bent na Canada van werkgebied veranderd.

We lopen op ons gemak terug naar de trein. De lucht vertoont al wat blauwe trekjes en na een ritje van 25 minuten met de trein en een bezoek aan de supermarkt tegenover de camping, keren we weer terug bij de camper. Morgen weer op pad.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vandaag is een reis dag. We verlaten het noorden en rijden richting Auckland. Het weer is wat minder, met af en toe wat regen onderweg. De route is afwisselend, het ene moment rijden we langs uitgestrekte velden met vee, het andere moment is het weer klimmen en dalen bij een pas.

Onderweg stoppen we nog bij een telefoon winkel omdat de simkaart die we op het vliegveld hebben gekocht niet werkt. Morgen kopen we een andere. We doen nog wat boodschappen en om 18 uur, na een heuse file rond Auckland bereiken we onze camping, in een buitenwijk.

Morgen gaan we de stad in.

Ahipara –> Cape Reina –> Ahipara – half bewolkt, 15-25 C

Vandaag blijft de camper stilstaan en worden we om 8:30 uur opgehaald voor een excursie naar het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland, dus de wekker maakt ons op tijd wakker. We stappen in een bus die ons naar het Ancient Kauri Kingdom brengt. Daar bekijken we een enorm stuk van een Kauri boom gevonden in het moeras, waarin een trap is gemaakt. Wat een grote bomen zijn dat toch geweest.

We stappen daarna in een bijzondere bus met onze chauffeur Paulie, die ons de rest van de dag zal rijden. We rijden richting de noordkaap en maken eerst een stop bij het Gumdiggers Park, de plek waar aan het begin van de vorige eeuw kauri-gum zoekers werkten. Dit werd geëxporteerd naar Engeland en gebruikt om o.a. violen, piano’s e.d. van een ‘vernis’ laag te voorzien.

We vervolgen onze route en na een uur rijden krijgen we een lunch, zeer uitgebreid, zeker wanneer je rekent op een paar sandwiches, en je rund- en kippenvlees, frites en allerlei salades krijgt. Dan is het tijd om naar Cape Reina te rijden, het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland dat te bezoeken valt en waar de Tasmanzee en de Grote Oceaan op elkaar stoten. We hebben daar heerlijk weer, een zonnetje en lekker warm. We lopen naar de vuurtoren en genieten van het mooie uitzicht. Het is tevens een heilige plek voor de Maori’s, daarom vraagt de buschauffeur ons om hier niet te eten en te drinken, iets wat we natuurlijk respecteren. Op de wegwijzer die er staat, zien we de afstanden naar een aantal andere plaatsen op de wereld, waarvan zo blijkt we er al een aantal bezocht hebben of binnen een jaar zullen bezoeken.

We lopen terug naar de bus, die ons naar de hoge zandduinen rijdt. En dat deze hoog zijn wordt bewezen in de klim naar boven, met een sand board onder mijn arm, want dit is de plaats om te sand boarden. Plat op de buik, met je armen de voorkant van je board omhoog houden, en met je voeten sturend de zandduinen af surfen. Wat gaat dat hard en wat een ervaring. Ik maak in totaal 3 afdalingen en geniet hier volop van, ondanks de enorme klim iedere keer. Gelukkig maakt Marit er foto’s van, zodat jullie een beetje kunnen meegenieten. Krijg je ooit de kans: zeker doen, het is awesome !

Nog bezweet van het klimmen en de kick stappen we in en rijden we naar het 90 Mile Beach. Een enorm stuk strand met duinen van net onder Cape Reina tot onze camping bij Apihara. Onderweg maken we nog een stop op het strand met een mooi uitzicht op een rots in zee met een ‘oog’. We rijden verder met een vaart van bijna 100 km per uur over het strand, half door het water, soms door het zachtere zand. Was geen goed idee geweest om dit met de camper te doen. Rond 16:30 uur worden we, na overgestapt te zijn, weer netjes naar onze camping teruggebracht. Dat was weer een hele mooie dag.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag

Matakohe – Ahipara – 220 km – zonnig, 15-21 C

Na een heerlijke nachtrust vetrekken we rond 10 uur om richting Kauri Forest te rijden.Na een schitterende tocht van ca. 2,5 uur bereiken we het woud, waar de reuzenbomen van Nieuw Zeeland staan. Omdat het pad naar de allergrootste boom niet toegankelijk is, kiezen we voor een wandeling naar de Four Sisters en naar de een na grootste boom in dit woud. We parkeren de camper, betalen 2 dollar bewakingsgeld aan een oplettende boer, die zichzelf verkoopt als parkeerwachter, en lopen het woud in. De Four Sisters zijn al indrukwekkend, vier bomen hele forse bomen op één wortelstelsel. We lopen door en komen bij de een na grootste boom in Nieuw Zeeland. Eerst dachten we dat er een stuk rots in het oerwoud stond, maar het was echt de super grote Kauri boom. Niet te beschrijven wat een grote stam. Zo iets hebben we nog nooit gezien, ook niet in Canada, waar al forse jongens stonden.

We lopen terug naar onze camper, lunchen daar en vervolgen onze route. De uitzichten en het landschap zijn mooi. Niet te vergelijken met iets anders. Op onze route nemen we de Hokianga Veerboot, om uiteindelijk onze bestemming Ahipara te bereiken. Daar boeken we voor 2 dagen. We installeren ons, zitten buiten lekker in het zonnetje en genieten van het mooie weer. Niet al te warm, wel droog en zonnig. Morgen gaan we op excursie naar 90 Mile Beach. Hoe dat is, kunnen jullie morgen lezen.

Bekijk ook de andere foto’s van vandaag