Vannacht onder een dekbed, een deken en een extra dekbed geslapen, omdat het afkoelde tot ca. 6 C vannacht. Door al die lagen over ons heen gelukkig niet koud gehad. Vannacht regende het ook en we zagen vanochtend  dat het hoger op de bergen gesneeuwd had. Daarom reden we even nog naar boven op Bruce Road om van het mooie uitzicht op de bergen met de vers gevallen sneeuw en het panorama op het dal te genieten.

Daarna keerden we om, vandaag is een reisdag, want we rijden naar Wellington, een tocht van ruim 300 km. Onderweg hadden we een afwisseling van zon, wind en regen.

Echt warm is het nog niet en dat met de ervaring van de afgelopen dagen is de reden dat we onderweg bij diverse winkels op zoek zijn gegaan naar een straalkacheltje voor in de camper, want de gaskachel en de ventilator daarvan werken wel, maar geven de warmte niet op de plek waar wij zitten en omdat we toch veel op campings staan met stroom is een straalkacheltje wel zo handig volgens ons. Maar ja, vindt maar eens zo kachel, als alle winkels al helemaal in het teken van Christmas staan! In de een na de andere winkel krijgen we te horen dat de kacheltjes weer in het magazijn staan opgeborgen en daar over 6 maanden weer uitgehaald worden. We krijgen nog een tip om naar een andere winkel te gaan en zo gezegd, zo gedaan. Daar staat bij de ingang een heel vriendelijke verkoopster, die vraagt waarmee ze ons kan helpen. Wij antwoorden een electric heater, ze kijkt even bedenkelijk en neemt ons dan mee door de winkel, door grote deuren naar de houtopslag om uiteindelijk met ons in het magazijn te eindigen. Daar vindt ze twee electric heaters, waarvan een ons wel wat lijkt en die kopen we.

We rijden naar de camping in het plaatsje Porirua, zo’n 20 kilometer ten noorden van Wellington. Daar vinden we een plekje op de camping en al snel staat ons straalkacheltje te stralen, de hele avond lang en hebben we geen koude voeten, want het is gelukkig weer een heldere avond met veel sterren aan de hemel. Ook op TV hebben ze het erover dat de winter weer is teruggekeerd, terwijl het nu gewoon lekker voorjaarsweer zou moeten zijnm, Morgen gaan we Wellington bezoeken, meer hierover morgen, dan volgen ook de foto’s van deze reisdag.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

De zonsondergang gisteren werd onzichtbaar gemaakt door dichttrekkende wolken en zodoende werden we vanochtend wakker van de regen, het regende pijpenstelen. We reden eerst even terug naar Taupo voor boodschappen en daarna vervolgden we onze route langs het immense Taupo meer richting het zuiden. Onderweg genoten we van de diverse mooie uitzichten, met overal wel een teken van vulkanische activiteit.

In de loop van de middag bereikten we onze eindbestemming voor vandaag, Whakapapa Village. Een groot woord voor een nederzetting met een hotel, een informatie centrum en een camping. Op die laatste kozen we een mooi plekje uit vlakbij het snelstromende riviertje. Nadat de camper goed stond en de stroom was aangesloten trokken we de bergschoenen aan voor een wandeling. Het was inmiddels droog, niet super zonnig, maar wel goed wandelweer. We kozen voor de route naar de Silica Rapids, een wandeling van ca. 1 ¼ uur heen, naar een plateau waar de rivier over de gestolde lavavelden loopt. Het was een mooie wandeling langs riviertjes en watervallen, vaak over een plankier om geen natte voeten te krijgen.

We bereikten de Silica Rapids en met een doorbrekend zonnetje genoten we van het uitzicht, met op de achtergrond de witte toppen.

Via een andere route liepen we terug naar de camping en na ruim 2 uur bereikten we weer de camper, waarna we later pannenkoeken aten. Ondanks de regen in de ochtend was het omdat het droog werd toch weer een mooie dag. De kachel staat nu wel aan, we zitten op ca. 1.200 m en de sneeuwgrens daalt de komende uren tot ca. 1.400 m. Dus dat wordt een koude nacht.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag

Vanochtend verlaten we Rotorua en laten we de zwavellucht achter ons. We rijden door een afwisselend landschap met dan weer bossen, dan weer boerderijen en ook weer groene heuvels met schapen. We stoppen bij een waterval, de Huka Falls, met een wandelpad bereikbaar voor iedereen van 2 tot 102. Het is een mooie waterval, waar het lichtblauwe water met donderend geweld naar beneden stort.

Onze 2^e stop is bij een verlaten plek, waar je pootje kan baden in een klein riviertje. Het is even zoeken naar een plek waar we bij het stroompje kunnen komen, maar dan heb je ook wat. Het water is, als gevolg van alle geothermische activiteiten in dit gebied, zo heet dat ik er amper met mijn voeten in kan. Een bijzondere ervaring.

We vervolgen onze route naar Taupo, waar het grootste meer van Nieuw Zeeland ligt. We kiezen ervoor om daar op een vrije camping te gaan staan, direct aan het meer. Wanneer ik uit de camper stap, fietsen er een paar Nieuw Zeelanders langs en deze verwelkomen ons met: ‘Welcome in paradise’. En dat klopt, de plek is fantastisch, het uitzicht is uniek, we kijken zo op het meer. We pakken onze stoeltjes en zitten een tijdje aan de rand van het meer. Deze keer is het Marit die haar voeten in het water doet.

In de loop van de avond belooft het een mooie zonsondergang te worden. Zeker als de bewolking een beetje optrekt. Het is echt genieten hier en lekker tot rust komen. Morgen meer als er internet is. Nu pak ik net het wifi-signaal van het nabij gelegen vliegveld waar eerder vandaag vele parachutisten naar beneden kwamen.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanmorgen werden we wakker met een heerlijk zonnetje, en dan ziet alles er al heel anders uit. We breken op en rijden naar Rotorua, het gebied met veel pruttelende bronnen en geisers. We bereiken de stad na ongeveer een uur rijden en parkeren eerst de camper nabij het park in de stad. Door dat park loopt een wandelpad en achter alle hekken zien we pruttelende en dampende bronnen. De aardkorst is hier echt dun, en het advies is dan ook om op de paden te blijven, wat we uiteraard dan maar doen.

Na deze wandeling rijden we met de camper naar het meer, waar we de camper goed kunnen parkeren en nog een mooie wandeling langs de oevers van het meer is. Ook hier is de zwaveldamp alom aanwezig en zien we overal uit de aarde dampen naar boven komen. De kleur van de aarde verraad ook dat hier veel zwavel naar boven komt.

We lunchen en rijden daarna naar onze camping, waar we allervriendelijkst worden geholpen door de dame van de receptie. Zij geeft ons het advies naar het Te Puia centrum te gaan. Dit centrum wordt gerund door Maori’s en geeft toegang tot de grootste geiser van Nieuw Zeeland en om een beetje kennis te maken met de Maori cultuur kopen we ook een kaartje voor de folkloristische show. Eerst lopen we zelf wat over het uitgestrekte gebied, waar we in het Kiwi huis twee heuse kiwi’s (vogels) zien. We lopen daarna naar de geiser, die steeds meer gaat spuiten, een mooi gezicht.

Omdat het bijna tijd is voor de folkloristische show lopen we naar de ontmoetingsplaats, waar we welkom worden geheten en later naar binnen gaan voor de show. Zoals we eigenlijk al weten, aardig toegespitst op de toeristen, met een leuke show verzorgd door de Maori’s. En natuurlijk met een afsluiting waarbij het publiek op het podium gevraagd wordt om de Haku uit te voeren, waar ik deze keer voor bedankt heb.

Aansluitend nemen we deel aan de rondleiding waarbij Paul, de Maori gids het een en ander uitlegt over de cultuur, het houtsnijden en het weven. Na verloop van tijd gaan we onze eigen weg en genieten van de spuitende geiser. Na een lange wandeling over het terrein en via de museumwinkel verlaten we Te Puia en lopen we terug naar onze camper. Daar aangekomen drinken we een heerlijk koel drankje. Dat was weer een mooie dag!

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Na het ontbijt rijden we door naar Tauranga, waar we boodschappen doen. Onze route voert ons verder langs een mooie waterval onderweg en door naar Matamata, de plek waar de filmopnames van Lord of the Rings zijn gemaakt. Omdat we niet zo’n grote fan van deze films zijn, doen we niet de tour die iedereen hier doet, maar kiezen we ervoor om een mooie wandeling te maken naar de Wairere waterval. We parkeren de camper, doen de bergschoenen aan en beginnen aan de wandeling die alleen maar bergop gaat. We kruisen de rivier diverse keren via mooie aangelegde bruggen en bereiken na een flinke wandeling en ook lekker bezweet het uitzichtpunt, waar we een mooi uitzicht op de waterval hebben.

We dalen weer voorzichtig af, want het pad met de rotsen is flink glad, zeker na alle regen van de afgelopen dagen. Gelukkig voor ons was het tijdens de wandeling droog en bereiken we weer veilig de camper. We rijden terug richting Matamata en vinden onderweg een camping, Opal Hotspring and Caravan Park. Daar checken we in, vinden een mooi plekje en tussen de buitjes door zitten we nog even in het zonnetje buiten. Op de camping zijn warmwater bronnen, die een aantal baden verwarmen, met temperaturen van 30, 37 en 39C. Maar eens kijken of we daar morgenochtend in kunnen gaan, als het zonnetje misschien zijn best doet.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.