Dag 01: de heenreis

Vanochtend ging om 6:20 uur de wekker. Na even gedouched te hebben, snel een boterham gegeten en de bagage in de auto gelegd. Op naar Wouter, die ons op Schiphol afzet. In Leiden werden we geconfronteerd met een wegafzetting, dus dat werd omrijden. Iets later dan gepland komen we bij Wouter aan en nadat hij was ingestapt, op naar Schiphol. Even na 8 uur arriveren we daar. We kunnen gelijk inchecken en op naar alle controles. Daar wordt mijn tas eruit gehaald ken als routine klus gecontroleerd op explosieven. Uiteraard niets bijzonders. Inmiddels zitten we aan de koffie met een broodje. Zo meteen op weg naar de gate.
image

Daar is het weer wachten totdat we aan boord mogen. En dat duurt dan altijd lang. Eindelijk is het zover en kunnen we naar onze plaatsen. Wat een genot die extra beenruimte die we bijgeboekt hebben. Heerlijk. Met enige vertraging verlaten we de gate. Op naar de VS.
De vlucht is lang, zo’n 10,5 uur tot Houston. Daar moeten we overstappen voor het laatste stukje van 3,5 uur.
image

Houston bereiken we zelfs iets eerder dan gepland. Daar moeten we eerst in de rij staan voor de immigratie, dan de rij voor de douane en dan weer de rij voor de security check. Op naar de gate waar we weer even kunnen zitten. Onze connecting flight is iets vetraagd, op de totale reis maakt dat ook niet meer uit.

Na een goede vlucht bereiken we om 19:30 u lokale tijd ofwel 04:30 u Nederlandse tijd Los Angeles. En omdat we om 6:15 u zijn opgestaan maken we de 24 u wel vol voor we de bagage hebben, bij het hotel zijn, en nog wat gegeten hebben. Maar ja, daarvoor zitten we dan ook aan de westkust van de Verenigde Staten.

Na even gewacht te hebben op de shuttle bus werden we keurig naar het hotel gereden. Het inchecken ging snel en we konden door naar onze kamer. Daar de koffers gestald, even opgefrist en daarna kijken of we nog ergens iets te eten konden krijgen.

Naar goed Amerikaanse traditie werd dat Mc. Donalds, die recht voor het hotel zit. Na een hamburgermenu voor mij en een salade voor Marit gingen we terug naar onze hotelkamer om eindelijk te gaan slapen. Morgen de camper ophalen.


Dag -1: Klaar voor vertrek

Vandaag, woensdag 30 september, alles voor de 2e keer ingepakt, om een beetje af te vallen met onze bagage. We zijn de luxe gewend van 30 tot 32 kg tijdens onze vorige reizen en dan blijft het stoeien met kilo’s nu, slechts 23 kg, en wat je wel en niet meeneemt op reis. Blijft het warm, koelt het af op reis. Maar uiteindelijk zitten de koffer en de tas niet vol en zitten we onder het toegelaten gewicht. Dan nog even stoeien met de handbagage. Maar ook die is ingepakt en daarmee zijn we er helemaal klaar voor. Het huis is gesopt en tussendoor heb ik vandaag Wouter nog even geholpen met het verhuizen van een 2-zits bank.

De spullen staan klaar in de gang, net ook nog even een camping gereserveerd in Zion National Park, wat eerder niet lukte, waarschijnlijk iemand die geannuleerd heeft. Zo meteen op tijd naar bed want morgen wordt het een lange dag en moeten we er toch wel vroeg uit

.tassen


Dag 45: Weer thuis

Keurig op tijd kwamen we op Schiphol aan. Daar werden we opgewacht door Herre en (schoon)moeder. Wel lekker om na zo’n lange reis thuis gebracht te worden. Wel even wennen aan de kou en de drukte hier.

Al met al was het een fantastische vakantie, waarin we veel gezien en gedaan hebben. Ik hoop dat het reisverslag de thuisblijvers een beetje kon laten ‘meereizen’ met ons.

Tot een volgende reis, René.


Dag 44: Terugreis

Vanochtend nog even de laatste spullen ingepakt en wat we over hadden weggegeven. Dat laatste varieerde van een beetje rum tot onze straalkachel. Fijn dat we daar nog anderen blij mee konden maken. Misschien hebben die de kachel al snel nodig want na de 25 graden van gisteren was het vandaag 10 graden.

We reden langs afgesloten wegen richting Apollo om de camper in te leveren. Na een compliment dat de camper zo schoon was, ons verhaal over het gas, en onze mededeling van een barstje in de voorruit, wat geen verdere consequenties lijkt te hebben, werden we naar het vliegveld gebracht. Een mooie service. Daar dronken we een kop koffie en was het wachten.

Nadat we later in gecheckt hadden, gingen we door de Veiligheidsraad check. Deze keer hoefden de schoenen van Marit niet uit, maar moest de rugzak van haar open. De verrekijker zag er op de röntgenfoto onbekend en gevaarlijk uit voor de Nieuw Zeelandse beveiligers. Daarna nog even wat gegeten en wachten. Over een half uur kunnen we aan boord, voor het eerste deel van de terugreis, nu 3 uur en 20 minuten vliegen naar Sydney. Kijken of we daar ook wifi hebben, dan zal ik het verslag aanvullen.

Dat hebben we. Het gaat nog goed. Vlucht vertrok bijna 30 minuten te laat, omdat ons toestel later binnenkwam. De vlucht zelf was rustig. Boven zee, net voor Sydney gaf de gezagvoerder aan dat beide landingsbanen gesloten waren en dat we rondjes boven zee moesten maken. Gelukkig ging de baan toch weer open en konden we na ca. 15 minuten gecirkeld te hebben landen.

Na de volgende security check waar we zo doorheen konden, stoeltje gezocht en wachten. Ondertussen Robert nog even gebeld. Die was druk bezig met de versiering van zijn huis met kerstverlichting. Morgen gaan daar de lampjes aan en zijn we net een dag te vroeg anders hadden we het zeker vanuit de lucht kunnen zien.

Om 21:45 lokale tijd (10 uur later t.o.v. Nederland) vertrekken we uit Sydney, voor onze volgende vlucht van 14 uur en 30 minuten naar Dubai. Als er in Dubai wifi is, laat ik weer van me horen.

Het wifi lukte niet zo in Dubai. We kwamen daar mooi op tijd aan en maakten gebruik van onze maaltijdbon die we a.g.v. de vertraging toen hadden gekregen. Omdat onze hele klok de weg kwijt was, werd het een hamburgermenu. Voor nieuw Zeelandse tijd heel gewoon, om 5:00 uur ’s morgens lokale tijd in Dubai wel misschien wat vroeg. Maar we waren niet de enigen, en wat druk was het daar op het schitterende vliegveld.

We vertrokken weer keurig op tijd voor onze laatste vlucht van ruim 7 uur naar Amsterdam. We zullen wel blij zijn als het vliegen erop zit. Deze update komt uit het vliegtuig, op nog een uur vliegen tot Amsterdam.

Binnenkort de laatste bijdrage, wanneer we weer thuis zijn.
René.


Dag 43: Christchurch

Vanochtend weer wakker geworden met een strak blauwe lucht en een graad of 21. Kortom een mooie dag om een stad te bezoeken. Met de bus, die vlak bij de camping stopt, gaan we naar het centrum, een rit van ongeveer 40 minuten. Onderweg zien we al de nodige sporen van de 2 aardbevingen die CC getroffen hebben. Overal staan steigers bij huizen en zijn aannemers bezig, ook zijn hele straten nog afgesloten en wordt het wegdek, en alle leidingen daaronder, gerepareerd. Sommige delen van de voorsteden zijn gewoon afgebroken, daar resten nog lege vlaktes. In de stad wordt het nog erger. We stappen in het centrum uit, komen langs een houten kerk, die slechts minimale schade heeft opgelopen. Daarna lopen we door naar Re-start, het complex met containers, dat kort na de aardbeving is opgericht door een stel enthousiaste mensen uit CC. Het is een gezellig deel van de stad met allerlei koffietentjes en kleine winkeltjes.

SONY DSC SONY DSC

We vervolgen onze wandeling door CC en lopen naar de kathedraal, of beter gezegd wat daar nog van over is. Het lijkt er echt op dat het episch centrum van de aardbeving in februari 2011 recht onder het centrum van CC lag. De kathedraal is zwaar beschadigd en niet te betreden, de toren is geheel ingestort. Zo ook meerdere gebouwen in de directe omgeving. Sommige hotels staan nog precies zo, als net na de aardbeving. Te gevaarlijk om te betreden.

SONY DSC SONY DSC

We lopen door nog langs een gezellig oud straatje, dat nagenoeg niet geleden heeft onder de ellende van de aardbeving. Grappig om zo’n oud stukje dat nog ongeschonden is te zien, tussen alle afgebroken en ingestorte gebouwen. Interessant is de Card Board Cathedral. Een nieuwe kerk, die gebouwd is na de aardbeving, min of meer als vervanging van de kathedraal. Indrukwekkend om dit nieuwe gebouw en de bouwwijze te bekijken. We wandelen nog verder door CC en vinden het echt een stad, waar het hart uitgeslagen is.

SONY DSC SONY DSC

We doen nog wat boodschappen, voor de laatste keer, daarvoor eten we nog lekker Aziatisch, weer op zo’n punt waar eettentjes uit vele plekken van de wereld bij elkaar zitten. Na een gesprek met een geëmigreerde Nederlander, pakken we de bus terug naar de camping. Om daar onze spullen in te pakken en de camper schoon te maken. Morgenochtend leveren we die weer in en dan gaan we op naar het vliegveld voor de lange terugvlucht, dus bijna het einde van onze lange vakantie. De volgende keer een laatste verslag van onze reis.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.