Vrijdag 16 mei 2025 – ☀️ – 10 – 18 °C – Altenkirchen

Vandaag liep iets anders dan de bedoeling was. De bedoeling was om vandaag te gaan fietsen naar Kaap Ariana. Na het ontbijt en de koffie loop ik naar de ruimte op de camping om af te wassen, ca 250 m verderop. Die ruimte zal ik niet bereiken, want onderweg struikel ik met alle afwas spullen. Gevolg, snee boven mijn oog en een open geschaafde en steeds dikker wordende rechterhand. En een gebroken schaaltje en theeglazen. Gelukkig helpen meerdere campinggasten mij, voordat Marit er is. Via bemiddeling van de receptie bezoeken we een arts in het nabij gelegen dorpje, met onze camper, want taxi’s rijden hier niet. Bij de arts wordt ik  vriendelijk geholpen lNa het ontsmetten krijg ik enkele hechtpleisters boven mijn oog en een grote pleister op mijn rechterhand. Hierna rijden we weer terug naar onze camperplek met het advies van koelen, hooghouden en Ibuprofen.

Fietsen zit er niet in dus doen we eerst rustig aan. Daarna lopen we naar het strand, om van het mooie strand te genieten.

We lopen een eind langs de waterkant en komen niemand tegen. De kust en de rust doet ons een beetje denken aan de kust die we ooit in Nieuw Zeeland hebben gezien, alleen nu een stuk dichterbij.

Omdat het niet echt lekker loopt over de keien en het mulle zand, zoeken we naar een doorsteek naar het achterland. Nadat we die hebben gevonden, komen we uit bij het fietspad dat op onze oorspronkelijke planning stond. We volgen die fietspad een stuk en zien in de verte een groot hunebed.

Dichterbij gekomen zien we hoe groot het hunebed is. Toch indrukwekkend om te zien dat er buiten Drenthe ook hunebedden te vinden zijn. Deze ziet er wel iets anders uit en heeft ook Scandinavische kenmerken.

Vanaf het hunebed lopen we weer terug naar onze camperplek. Daar genieten we buiten van het lekkere weer en later eten we ook buiten, dat is alweer een tijd geleden.

Donderdag 15 mei 2025 – 🌧️ en ⛅ – 8 tot 12 °C

Vanmorgen na het ontbijt maken we ons reisvaardig om verder het eiland Rügen op te rijden. Na eerst voor enkele dagen boodschappen gedaan te hebben, rijden we naar de parkeerplaats van het Jasmund Nationaal Park. We parkeren daar de camper, trekken een windstopper en onze donsjas aan om naar de krijtrotsen te lopen. Want buiten is het ijzig koud met heel veel wind. Het is een wandeling van ongeveer 3 kilometer heen door een mooi bos, waar het gelukkig veel minder waait, maar we horen de bomen wel piepen en kraken door de wind, alsof ze gesmeerd moeten worden.

Na ongeveer een half uur bereiken we de kust. Hierbij hebben we de keuze om met de meute mee te lopen naar het bezoekerscentrum of rechtsaf te slaan en naar een ander uitzichtspunt te gaan. We kiezen voor het laatste en na 400 meter bereiken we Victoria Sicht.

Na uitgebreid genoten te hebben van het uitzicht op de krijtrotsen, lopen we terug naar de parkeerplaats. In de camper lunchen we en daarna rijden we verder naar onze volgende camping. Het is een ritje van een half uur. Bij de camping aangekomen, blijkt dit een echte camping te zijn, zo een hebben we deze reis nog niet gehad. We worden door een medewerker op een fiets naar onze plaats gedirigeerd, zelf een plekje uitzoeken is er niet bij. We worden geplaceerd op een veldje met meerdere andere Nederlanders. Zoveel bij elkaar hebben we deze reis niet eerder gezien. 

Het leuke van deze camping is wel dat we op ca. 50 meter van de zee staan, net achter een duin. Dus lopen we langs het water, alleen is het helaas niet zo zonnig als de afgelopen dagen, maar wel droog. Gelukkig heeft het vandaag slechts heel even geregend, net toen we boodschappen deden, dus klagen doen we niet.

Woensdag 14 mei – ⛅ – 8 tot 15 °C – Sassnitz en Sagard

Vandaag is het minder zonnig dan de afgelopen dagen en staat er flink wat wind. Toch stappen we op de fiets voor een rit naar Sassnitz, waar we het oude deel willen bezoeken. De tocht op de fiets gaat eerst lekker, met de wind vol in de rug. Daarna moeten we flink op de trappers, omdat het fietspad flink omhoog gaat. Daarna is het eigenlijk een grote afdaling tot de haven, waar we een onderzeeboot zien liggen.

Doordat we zo ver gedaald zijn, moeten we ook weer omhoog om richting de Altstadt te kunnen fietsen. En omdat de berg op fietsen niet onze voorkeur heeft, kiezen we ervoor om via speciale brug naar boven te lopen.

Een stukje verder vinden we een plekje om de fietsen neer te zetten, zodat we de Altstadt kunnen bekijken. Er staan vele mooie huizen of beter gezegd hotels. Toerisme is hier al sinds 1850 tot ontwikkeling gekomen. Hieronder enkele foto’s van de Altstadt.

Via smalle straatjes bereiken we de boulevard en hebben we een mooi zicht op de locale pier en de kustlijn van Rügen en kunnen we zien waar we gisteren geweest zijn in Prora en Binz.

We lopen weer terug naar onze fietsen en gaan op zoek naar een kleine versnapering voordat we aan de terugtocht, deels heuvelop en grotendeels met tegenwind. Bij een kleine markt kopen we 2 broodjes met worst, en die smaken erg goed. Met nieuwe energie fietsen we terug naar onze camper, een rit van ruim 11 kilometer.

Daarna doen we eerst wat boodschappen, zodat we vanavond kunnen eten. Nadat we de boodschappen in de camper hebben opgeborgen, stappen we nog 1x op de fiets om naar een oorlogskerkhof te fietsen, dat enkele kilometers van de camping ligt. Na een rit over goed asfalt en het laatste deel over een bospad, bereiken we het kerkhof. Via internet lezen we dat hier burgerslachtoffers liggen die aan het einde van de oorlog door een epidemie zijn overleden. Het is een hele rustige plek in de bos en mooi om te zien dat na 85 jaar nog steeds de graven goed onderhouden worden.

Daarna fietsen we nog een stukje verder naar het haventje dat hier is. Daar hebben we weer een mooi panorama over Rügen.

Dan zijn we bijna klaar met fietsen. Nog even terug naar de camper fietsen, met de wind in de rug, en dan is het klaar. We zetten de fietsen weer achter op de camper en genieten buiten, een beetje uit de wind, van het weer. Morgen gaan we weer verder het eiland op.

Dinsdag 13 mei 2025 – ☀️ – 7 tot 16°C – Prora en Binz

Rond 12 uur stappen we op de fiets voor een bezoek aan Prora, plat gezegd het hotel van Hitler. Het aanvankelijk goede fietspad wisselen we in voor een weg met Straßenschäden, en dat merkten we. Gelukkig kwamen we na 5 kilometer hobbelen op een mooi fietspad door de duinen en met zicht op zee.

We vervolgen onze route en komen al snel bij de eerste overblijfselen van Prora. Daar zijn tegenwoordig wel hele speciale bewoners.

Eerst even wat geschiedenis. Vanaf 1936 in de Nazi tijd werd in Prora een 4,7 kilometer lang complex gebouwd, het KdF Strandresort Rügen (KdF staat voor Kraft durch Freude. De Volkswagen Kever is hier ook een uiting van). Langs de kustlijn werden 8 slaap gebouwen van ieder 500 meter gebouwd, met ieder 10 trappenhuizen.

Het nationaal socialisme beloofde dat hier 20.000 arbeiders vakantie konden vieren. Iedere dag zouden er 3.000 vakantiegangers per trein, auto of boot komen en dan een week in Prora kunnen verblijven, diezelfde dag vertrokken er ook weer 3.000. Er was veel propaganda voor dit complex, zelfs met mooie impressie foto’s van de kamers die hier te boeken waren. 

Door de Duitse inval in Polen in 1939 en de verdere 2e Wereldoorlog is het complex nooit helemaal afgebouwd. Maar dat het enorm was en ook megalomaan wax is wel duidelijk. Op de foto hieronder kan je zien wat er nog staat en welke delen eerder gesloopt zijn, of nooit gebouwd zijn, wat oorspronkelijk wel de planning was.

We fietsen langs een aantal blokken met meerdere trappenhuizen. Dit zijn blokken die recent gerenoveerd zijn en een nieuwe bestemming hebben gekregen als bijvoorbeeld jeugdherberg of vakantiewoning. Sommige blokken staan er nog troosteloos bij met dichtgetimmerde vensters

We fietsen verder en stoppen bij het Documentations Zentrum Prora, een museum dat gaat over de geschiedenis van dit gehele complex, vanaf de bouw, de oorlog, de Russische bezetting, de DDR tijd, de vereniging van Duitsland en het heden. Daar hebben we ook een rondleiding geboekt en nadat we een film bekeken hebben en de rest van het museum gezien hebben, start onze rondleiding. De gids legt in het Duits alles uit over het complex. Ook dat er op een moment een grote discotheek in gevestigd was vanaf 2006 tot 2016 ongeveer.

Buiten zien we nog eens hoe groot alles dat er nog staat is en wat er volgens de plannen allemaal nog bij gebouwd had moeten worden. Hieronder enkele foto’s om een indruk te krijgen.

We lopen verder naar de zee, ten tijde van de bouw waren hier ook pieren, waar de schepen van KdF konden aanleggen. Hier is niets meer van over, alleen wat beton en de aanzetten van de pieren resteren nog.

Met de gids gaan weer terug richting de ingang van het museum en wat daar opvalt is het verschil tussen de oorspronkelijke gebouwen en de delen die inmiddels gerenoveerd zijn en dienst doen als overwegend vakantiewoningen. Door al die renovaties en functie wijzigingen blijft er weinig over van de oorspronkelijke bouw.

Na nog een enkele toelichting door de gids is de rondleiding afgelopen en stappen we weer op onze fiets om naar Binz te rijden. Een echte badplaats met boulevard en een heus Kurhaus.

En natuurlijk een pier. Die is wel anders dan die in Scheveningen, maar wel mooi om vanaf de pier de kustlijn van Rügen te zien.

Terug bij de fietsen maken we ons klaar voor de terugtocht, een fietsrit van ca. 16 kilometer tegen de wind in. Deels rijden we door de duinen met voldoende bomen om weinig last te hebben van de wind, op de eerder beschreven hobbelweg hebben we de wind vol tegen. Moe en voldaan komen we na een klein uurtje aan bij de camper.